زنده نام
#بسطامی از نظر شخصیتی نیز از سوی همکارانش انسانی بسیار فروتن توصیف شده و شاید این تواضع یکی از علت های کمتر شناخته شدن وی تا قبل از مرگ نابهنگام بود. وی در سال های پیش از مرگ و اواخر عمر کوتاه خود، زندگی در خانه پدری در شهر
بم را به ماندن در پایتخت ترجیح داد و به زادگاهش بازگشت. اما روزگار، سرشتی دیگر برایش رقم زد و ستاره ای که می توانست برای سال ها آسمان پر فروغ موسیقی کشور را نورانی سازد، در سن 46 سالگی در حادثه مرگبار
#زلزله_بم درگذشت.
بسطامی جز خوانندگانی بود که توانست در سن جوانی خودش را در موسیقی سنتی ایران تثبیت کند به گونه ای که محمدرضا
#شجریان در مصاحبه ای درباره او عنوان کرده بود: « او 6 سال شاگرد من بود. تا میانه دوره عالی هم با من کار کرد. آینده خوبی برایش پیش بینی میکردم. گلی بود که خیلی زود پرپر شد». جایگاه او در موسیقی ایران به قدری بود که
#پرویز_مشکاتیان تنها افتخار زندگی اش را ملی شدن «ترانه وطن من» با صدای
#ایرج_بسطامی در سازمان
#یونسکو می دانست.
@nevisandbdonya