شاعران و نویسندگانی بوده و هستند که در دورهٔ فعالیتهای ادبی خویش، گرایشهای گوناگون به مکتبهای مختلف داشتهاند، مانند
#ولفگانگ_گوته، نویسنده و شاعر آلمانی؛ (۱۷۹۴ – ۱۸۳۲ م) که او را میتوان هم در شمار
#رمانتیکها دانست هم در زمرهٔ
#کلاسیکها». (انوشه)
درادبیات فارسی هیچگاه شکوفایی یا افول مکتبهای ادبی – به آن مفهومی که در ادبیات غرب پیشآمد – نبودهاست. گفتنی است که بخش عمدهٔ ادبیات نوین
#ایران برگرفته از ادبیات
#رآلیستی_روسیه است؛ از همین رو بیشتر آثاری که نویسندگان پیشرو ایران پدیدآورند، جنبهٔ
#رآلیستی دارند؛ مانند «
#شوهر_آهو_خانم» نوشتهٔ
#علی_محمد_افغانی.این امر بدان معنا نیست که مکتبهای پیش از رآلیسم که در اروپا رواج داشتند پیشتر در ادبیات فارسی بودند؛ زیرا، همان گونه که اشاره شد ادبیات معاصر ایران عمدتاً جولانگاه رآلیسم روسی گردید، با این توضیح که
#رمانتیسمی که پیش از رآلیسم در روسیه وجود داشت مدتها پیش از ورود رئآلیسم به ایران در آثار فارسی رخ نمود.» (همان) از جملهٔ مکتبهای ادبی میتوان به کلاسیسم، رئالیسم، سوررئالیسم، ناتورالیسم،اکسپرسیونیسم، امپرسیونیسم، پارناس، باروک،اگزیستانسیالیسم(وجودگرایی) و پست مدرنیسم اشاره کرد.
#ادامه_دارد@nevisandbdonya