#ادبیات_پستمدرن ادبیاتی است که مشخصه آن تکیۀ شدید بر روشهای مانند ازهمگسیختگی، تناقض، و روایتهای سؤالبرانگیز است. این
ادبیات (هر چند نه منحصراً) ولی اغلب بهعنوان یک سبک یا روند تعریف شدهاست که در دوران پس از جنگ جهانی دوم پدید آمدهاست. آثار پست مدرن به عنوان یک واکنش در برابر تفکر روشنگری و رویکرد مدرنیستی در
ادبیات مدرنیست به وجود آمدهاند.
ادبیات پستمدرن، جزئی از پستمدرنیسم است، و همانند پستمدرنیسم برای تعریف و طبقهبندی به عنوان یک «جنبش ادبی» تمایل به مقاومت دارد. در واقع، نقطۀ همگرایی
ادبیات پستمدرن با مدلهای گوناگون از نظریه انتقادی، بهویژه در روشهای خواننده-پاسخ و ساختارزدایانه آن است.
از سبکهای مطرح در
ادبیات پست مدرنیستی
#ژانر مطرح
#فراداستان است. در فراداستان پست مدرنیستی ، نویسنده با الهام از تکنیک فاصله گذاری ،
#ساموئل_بکت داستان نگارش خود داستان را در متن می نویسد. و نوعی خودآگاهی که مخالف نوشتن خودکار در مکتب
#سورئالیسم و همچنین جریان سیال ذهن است،بر متن حاکم است. البته نباید فراداستان
#پسامدرنیستی را با فراداستان
#عریانیستی یکی دانست.
شعر پستمدرنیستی (در ایران مشهور به
#غزل_پستمدرن) نیز زادهی
ادبیات پسانوگراست، از بنیانگذاران آن میتوان به
#رابرت_کریلی و
#چارلز_اولسون اشاره کرد که در اشعارشان شکست روایت، تصاویر اسکیزوفرنی، معناگریزی، بازی زبانی، اسطوره زدایی و پارودی از شاخصههای بارز آن است.
بنیانگذار شعر پسامدرنیستی در ایران ،
#رضابراهنی است، که با انتشار
#خطاب_به_پروانه ها رسما این
#سبک را در دهه
#هفتاد در شعر ایران پایه گذاری کرد.
ادبیات پستمدرن یک سبک خاص نیست، و به عنوان ادبیاتی که زادهی یک عصر یا به قول
#ژان_فرانسوا_لیوتار ،وضعیت پست مدرن است، دارای چندین مکتب ادبی است.
همانند : ،،مکتب یا
#جنبش_بیت ، ، مکتب
#سانفرانسیسکو ، مکتب
#کوهستان_سیاه، شعر
#پرفورمنس یا شعر اجرایی و مکتب شعر زبان.
@nevisandbdonya