🔸پاریدولیا چیست؟ یکی از سنت های اروپایی، شکل مردی است که بر روی سطح ماه نقش بسته، که یک کیسه بر روی پشت خود حمل می کند. در حالیکه داستان های زیادی از افسانه های آسیایی و اساطیر ازتک، حضور یک خرگوش روی ماه را به رسمیت می شناسند. یک رویداد پاریدولیای مربوط به فضای دیگر زمانی رخ داد که یک عکس ماهواره ای از یک تپه بر روی مریخ «صورت روی مریخ» نامگذاری شد. این صورت به عنوان مدرکی برای زندگی ماورای زمینی بر روی این سیاره در نظر گرفته شد. بعدا معلوم شد که این شمایل یک صخره طبیعی است. اما همیشه وقوع پاریدولیا در فضا اتفاق نمی افتد. صخره ها یا درختان ممکن است توسط آب و هوا و فرسایش شبیه ویژگی های صورت شوند. در یک مقیاس کوچکتر، اغلب گفته می شود که ماشین ها «چهره» هایی دارند، که از دو چراغ جلو به جای چشم ها تشکیل می شوند. اغلب هر چیزی که شامل چند حلقه و یک خط به عنوان دهان باشد، به چشم انسان می تواند شبیه یک چهره باشد. چه چیزی باعث پاریدولیا می شود؟ محققان چند نظریه در مورد این که چرا پاریدولیا اتفاق می افتد دارند. بخشی از آن می تواند به دلیل میراث تکاملی ما باشد، حساسیتی که نسبت به تشخیص چهره ها برای ایمنی داریم. در حالیکه همچنین نشان داده شده است که پاریدولیا نتیجه سیستم پردازش اطلاعات مغز است. مغز با وارسی دائمی خطوط، اشکال، سطوح، و رنگ های تصادفی سعی می کند ورودی را با خاطرات ذخیره شده در حافظه دانش بلند مدت ما جفت کند. این امر به اطلاعات بصری مبهمی منجر می شود که به عنوان چیزی تفسیر می شوند که ما راحت تر می توانیم درک کنیم. تجربه مشترک پریدولیا نیز موضوع بحث بسیار خوبی است. جمع شدن افراد دور یک تصویر برای بحث و مقایسه آنچه که مشاهده می کنند، انرژی و ارتباطی بین تصویر و کسانی که آن را مشاهده می کنند، ایجاد می کند. بحث و مقایسه آنچه که بینندگان مختلف در یک شیء می بینند، گفتگوی پررنگ و پیوند بیشتری با یک تصویر عکاسی شده و همچنین سایر بینندگان ایجاد می کند. این نوع ارتباطات شخصی با یک تصویر تجربیات طولانی و مداومی ایجاد می کند باز نشر از کانال: @ScientificDialectics 🆔@neurobiology_of_art