▪️برای تونسی‌ها یک سیلی کافی بود، برای ما …
- امیر آرام
▪️دی‌شب گفت: کیانوش سنجری توئیت کرده که اگه ... خودکشی خواهد کرد. نمی‌دونم چرا ولی مثل روز برام روشن بود که خودکشی خواهد کرد و خواهد مرد. فهمیدنش نبوغ زیادی نمی‌خواست. زمان اعلام شده کوتاه بود و حتی اگه بلند بود هم حکومت بهش وقعی نمی‌نهاد. پس هدف اینی که می‌گفت نبود. هدف رسوندن یه پیام بود. اینکه اگه همه دست به دست هم ندیم، سرنوشت تک‌تک‌مون یک مرگ تلخه. عده‌ای در زندان، تعداد بیشتری از گرسنگی، تعداد خیلی بیشتری از بی‌آبی، عده‌ای از سرطان و سکته ناشی از نویز ماهواره و آلودگی هوا و ... خواهیم مرد و عده‌ای از خودکشی ناشی از ناامیدی و شکست پیاپی و استیصال یا از سر شرافت و برای تن ندادن به دریدن همنوع.
▪️و این مرگ خیلی به ما نزدیکه.
گمانم شریعتی می‌گفت و از معدود تعریف‌سازی‌های درستشه که شهید، شهادت وضعیته. حسینی که شریعتی می‌ساخت، شهادت وضعیت بود. شهادت غلبه ظلم و فساد و حماقت بر عدل و تقوا و عقل. و شهادت اینکه راهی جز قیام و قمار بر سر جان نمانده‌است.
شهید کیانوش سنجری، شهادت وضعیت ماست. وضعیت ملتی که انقدر اشتباه کرده که جرات انجام کار درست رو هم از دست داده و اسم این بزدلی رو گذاشته اصلاحات. ملتی که منابعش به دست مشتی اوباش غارت شده، از بی‌عملی وایساده تو صف گرفتن یه نون بخور و نمیر از دست همون اوباش.
▪️شهادت به وضع مملکتی که انسان‌های خودشیفته و پلشت و کودن و فرصت طلب و خودخواهش در قدرتند و افراد شریف و با گذشت و دیگر دوست و باهوش و باسوادش یا فرار کردن یا فاسد شدن یا در حال جون کندن برای یه لقمه‌نونن.
شهادت اینکه این وضعیت سالهاست کمر به قتل ما بسته و هر سال با خون کشته‌های بیشتری سیر خواهد شد. اینکه هر روز ادامه نفهمیدن عامدانه این وضعیت و متحد نشدن برای رفع عامل بدبختی ملی، مرگ دسته جمعی ما رو نزدیک خواهد کرد.
کسی که شرطی برای خودکشی نکردن گذاشته که محقق نشه و اعلامش کرده و تا زمان انجامش یک روز وقت داده، برای نمردن نیومده. اومده که شهادت بده. اومده شهید بشه.
▪️امروز می‌گفت: "همه می‌گن چرا تراپیستش جلوش رو نگرفته؟ چرا به صد و فلان زنگ نزده؟ ... ؟"
مگه می‌شه چاقوی این عقلانیت محض رو که از سر شجاعت و شرافت ایجاد شده با استدلال‌های منفعت‌طلبانه و ذلیلانه کند کرد؟ مگه می‌شه گام‌هایی چنین استوار رو به زنجیر کشید؟
واقعا جامعه مجنونی داریم. تنها کسی که لااقل در یکسال اخیر در داخل کشور کار معناداری کرده از نظرمون افسرده و بیماره. اون‌وقت به زندگی‌های تکراری و افسرده و ذلیلانه و بی‌شرافت و رو به زوال قطعی خودمون می‌گیم زندگی عاقلانه.
برای تونسی‌ها یک سیلی کافی بود. شاید که یک سیلی برای بیدار شدن ما از خواب این جنون جمعی کافی نباشه. از قضا شاید لازمه که راه شهید کیانوش ادامه کنه.
@Nejatbahrami
