🕊آیا امیدی هست؟
🖋عباس عبدیمعنای مشارکت پایین در سه
انتخابات گذشته چه بود؟ افراد زیادی تاکید داشتند که
انتخابات در ایران و به معنای گذشته پایان یافته است و مردم بکلی از این کنش سیاسی که تبدیل به مناسک شده بود رویگردان شدهاند و لذا باید دنبال ایدهها و روشهای دیگری رفت.
در نقطه مقابل کسان دیگری هم بودند که گمان میکردند پایان یافتن
انتخابات به منزله پایان هرگونه اصلاحات احتمالی است و باید به هر نحو ممکن این روزنه را گشود و حفظ کرد، در غیر این صورت وارد ورطه سیاسی خطرناکی خواهیم شد.
من عقیده متفاوتی داشتم. چند بار هم بر این عقیده خود تاکید کردم. به نظرم عدم شرکت مردم نه تنها به معنای پایان
انتخابات نبود بلکه دقیقا مترادف با معناداری و تعمیق
انتخابات بود. عدم شرکت نه از روی قهر با این شیوه بلکه به علت شکلی شدن
انتخابات و خالی از محتوا شدن آن بود. پس مردمی که چنین برداشتی را داشته باشند دو رفتار مکمل را انجام میدهند.
اول در مناسک بیمحتوای شرکت نمیکنند. دوم و بطور ضمنی خواهان با محتوا شدن آن میشوند تا دوباره دست به اقدام بزنند. بنابراین اگر برای گشوده نگهداشتن این روزنه در «مناسک انتخاباتی» شرکت کنیم در واقع بجای گشودن، آن روزنه را کورتر کردهایم چون بجای محتوا، به شکل اصالت و اعتبار دادهایم.
بهترین نمونه در جهت تایید این ادعا
انتخابات ۱۳۹۲ بود. انتخاباتی که بلافاصله پس از
انتخابات ۸۸ برگزار شد. انتخاباتی که با آن حجم از اعتراضات همراه شد و اغلب گمان میکردند که ۸۸ دوره شیوههای انتخاباتی را پایان داد. ولی هنگامی که به سال ۹۲ رسیدیم بسادگی آشکار شد که این برداشت درست نیست. اتفاقا مردم همچنان این شیوه سیاسی را موثرتر و کم هزینهتر میدانند بشرطی که راه برای تحقق اهدافشان گشوده شود.
🌐لینک متن کامل#عباس_عبدی #انتخابات #مناسک_انتخابات #انتخابات_آزاد🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🐦🌐▶️@nedayeazadinet🌐 nedayeazadi.net🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی