🔴پیامدهای یکدستسازی؛ نقض آزادی، حاکمیت ملت و بحرانهای جاری کشور
🗣بیانیه نهضت آزادی ایران📌تجربه انقلاب کبیر فرانسه را بهاختصار در عبارت تلخ «انقلاب فرزندانش را میخورد» میتوان بیان کرد، تعبیری عبرتآموز که روندی پایانناپذیر را توضیح میدهد که بر پایههای تمامیتخواهی، بازتولید خشونت، استقرار دوران وحشت، طرد دگراندیشان و بلکه حذف و اعتبارزدایی از یاران و رهبران اصلی انقلاب استوار است و پیامدی جز تهی شدن
جامعه و حاکمیت از سرمایههای انسانی و ظرفیت سیاسی و اخلاقی لازم برای نیل به توسعه و امنیت ملی راستین ندارد. این عارضه در دیگر انقلابهای قرن بیستم در کشورهایی مانند روسیه، چین و الجزایر نیز تکرار شد و متاسفانه، انقلاب اسلامی ایران را نیز مصون نگذاشت.
📌با اضافه شدن «ولایت فقیه» به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۵۸ و سپس، متاثر از اشغال سفارت امریکا در آبان ۱۳۵۸ و طرح ادعاهای واهی علیه دولت موقت، مهندس بازرگان و یارانش از جمله مهندس عباس امیرانتظام در زمره نخستین قربانیان فرهنگ استبدادیِ حذف و طرد قرار گرفتند. این روند در خرداد خونبار ۱۳۶۰ سرعت و شدت بیشتری به خود گرفت و با عزل رییس جمهور وقت، اعلام ارتداد جبهه ملی ایران و افزایش فشار بر اقلیت مجلس و به بهانه ضرورت «تحول انقلابی» و هماهنگی بیشتر در نظام مدیریت کلان کشور، از سطح «فرهنگ» به تراز یک «روال» ارتقا پیدا کرد و در طی دو سال، امکان مشارکت هر جریان و سازمان سیاسی را جز وابستگان حزب جمهوری اسلامی که از آن به «امت حزبالله» تعبیر میشد، در نظام حکمرانی منتفی ساخت.
📌ارزیابی ساختار و ماهیت قدرت پس از انقلاب اسلامی و تجربه چهار دهه استمرار «سیاست حذفی» نشان میدهد که «یکدستسازی قدرت» افزون بر آن که نادیده گرفتن آرمانهای انقلاب اسلامی و نقض آزادی و حاکمیت ملت به شمار میرود، اصولاً خواستی تحققنایافتنی و ارادهای غیرواقعبینانه است که پایانی بر آن متصور نیست.
📌بر خلاف تصور باورمندان به روندهای تنگنظرانه و تمامیتخواهانه، شرایط امروز با دهههای پیشین نظام جمهوری اسلامی ایران به کلی متفاوت است. حاکمیت با گذشت زمان و با توجه به فقدان رهبری کاریزماتیک و رشد آگاهیهای اجتماعی، از ظرفیتهای انسجامبخش برآمده از تجربه انقلاب و جنگ هشت ساله تهی شده و بدنه حکومت و پایگاه اجتماعی آن، امروز بیش از آنکه وابستگی ایدئولوژیک یا حتی تعلقات مشترک سیاسی داشته باشد، بر «منافع» استوار است و این وضعیت، میتواند عوامل تزلزل سیاسی و حتی سقوط و حذف رهبران سیاسی و بانیان وضع موجود را فراهم آورد؛
📌نهضت آزادی ایران یادآوری میکند که سیاستها و تصمیمسازیهای ناظر بر یکدستسازی قدرت، ظرفیت عبور از بحرانهای متعدد و ساختاری موجود را فراهم نمیکند و تنها راهحل، بازگشت به مردم و پذیرش الگوهای دموکراتیک است. بر همین مبنا ضرورت دارد که با تمسک به آرمانهای والایی مانند آزادی، استقلال، حاکمیت ملت، عدالت و پذیرش مسئولانه درکی از اسلامیت که با مبانی جمهوریت و دموکراسی و حقوق بشر سازگار باشد و به منظور خروج از وضعیت حاد کنونی، ساختار کلان حاکمیت از فرصت برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه بهمثابه تنها راهحل واقعبینانه و در چارچوب حفظ تمامیت ارضی ایران بهره گیرد.
📌نهضت آزادی ایران، به مردم صبور، مبارز، شریف و آزاده ایران نوید میدهد که استمرار مبارزات سیاسی و مدنی دموکراسیخواهانه و خشونتپرهیز و در چارچوب حاکمیت قانون که از طریق تقویت
جامعه مدنی و رشد فرهنگ دموکراتیک پیگیری میشود، فرآیندی است بازگشتناپذیر و رفتار حکمرانانی که در راستای یکدستسازی عمل میکنند، نباید منجر به ناامیدی اجتماعی از اصلاح امور شود. از این رو، دست یاری به سوی سازمانهای سیاسی دموکراسیخواه ایران دراز میکند و پیام میدهد که آنچه برای نیل به توسعه متوازن و امنیت ملی پایدار کارساز خواهد بود، ارتقای توانمندی «
جامعه» و طرح و ترویج نگرش بلندمدتی است که از آن به «راهبرد
اصلاحات جامعه
محور» تعبیر میشود و حاوی ظرفیتی تحولآفرین و مبتنی بر وفاق ملی برای گذار به دموکراسی است که میتواند زمینهساز عبور موفق و مسالمتآمیز از ابَربحرانهای ساختاری جاری شود.
🌐لینک متن کامل#بیانیه_نهضت_آزادی #یکدست_سازی #اصلاحات_جامعه_محور #ولایت_فقیه #نظارت_استصوابی🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 @nedayeazadinet🌐 nedayeazadi.net🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی