روزی خونین و پاسخی سراسری
ناوخت
دو سال پیش در چنین روزی، حکومت جمهوری اسلامی کە از قدرتگیری دوبارەی جنبش سیاسی کوردستان بە وحشت افتادە بود، اقدام بە مجموعە حملاتی هماهنگ بە همەی احزاب کوردستان، فعالین داخلی و زندانیان سیاسی، و در واقع حملە بە کلیت جنبش داخل و خارج کوردستان نمود:
. حملەی موشکی بە مقر «حزب دموکرات کردستان» کە منجر بە جان باختن ١٦ تن و مجروح شدن ٤٠ تن دیگر از اعضا و کادرهای این حزب شد، اسامی شهدا: ابراهیم ابراهیمی (زیوهای)، محمد حسنپور، کریم مهدوی، رحمان پیروتی، نسرین حداد، هاشم عزیزی، عثمان عثمانی، قادر عزتی، سهیلا قادری، کریم رسولزادە، هاوری کارساز، پیشوا سید عمر، جمال اکبری، منصور اکبری پور، فاروق حسن خیاط، مختار قادرپور؛
. اعدام چهار «زندانی سیاسی کورد» در زندانهای رجاییشهر کرج و میاندوآب بە نامهای زانیار مرادی، لقمان مرادی، رامین حسینپناهی و کمال احمدنژاد؛
. جان باختن ٤ عضو «حزب حیات آزاد کوردستان» در درگیری با نیروهای امنیتی در منطقەی «چمشار» سنندج بە اسامی رئوف ابراهیمی، جمال رحمانی، جعفر محمدی و شریف امینی؛
. حملەی توپخانەای و پهپادی سپاە پاسداران بە مقر احزاب کورد از جملە «کوملە» در کوهستان قندیل.
جمهوری اسلامی آشکارا درصدد مرعوب ساختن مردم کوردستان با هر گرایشی بود، و بە زعم خود میخواست با هدف قرار دادن هر سە حزب و نیز فعالین داخلی پیام سرکوب همەجانبە را بە جامعەی کوردستان مخابرە کند. صدالبتە مردم نیز پیام را بە خوبی دریافت کردند و تنها چهار روز بعد با اعتصاب سراسری پاسخ حکومت را دادند، پاسخی کە حکومت هرگز انتظار آن را نداشت.
@nawexthttps://bit.ly/3lWL7xD