#واژگان -سالارِ ماه از کمان اندرآمد به‌کین: احتمالأ اصطلاحی نجومی دربابِ موقعیت ستاره‌ها و دربیانِ موقعیتِ گشتاسپ نسبت به اسفندیار. -بیابان گذاشتن: به‌ راهِ بیابان رفتن، از بیابان گذشتن -سیحون بریدن: از سیحون عبور کردن -دست برآوردن: نیایش کردن -چندین مپای: هیچ درنگ نکن. -نراند به‌راه هیچ و بی‌ره شود: اصلاً از راه‌ها نرود و فقط از بی‌راهه‌ها برود (که ناشناخته بماند یا زودتر برسد). -از ایران هراسان و آگه شود: اخبارِ ایران را بشنود و (با شنیدنِ آن‌ها) بترسد. -جادو: افسونگر؛ کاربلد -گذارنده‌راه: تیزرو -نهفته‌پژوی: کسی که پیدا‌وپنهان و زیروبالای کاری را درآورد؛ کاربلد. -چه بایدهمی: هرچه لازم است. -پژوهنده‌ی راز: کارآگاه، جاسوس -به‌رخ زمین رُفتن: جارو کردنِ زمین با صورت؛ کنایه از به‌خاک افتادن به‌ احترام. -پراگنده: پراکنده، پخش‌وپلا. سپاهیان در آن‌روزگار ظاهراً مزدور بوده‌اند و صرفاً در مواقعِ نیاز و با گرفتنِ مزد به‌خدمت درمی‌آمده‌اند و پس از آن به کارِ خود برمی‌گشته‌اند. -بدو بازخواندند لشکرش را: لشگرش را به خدمتِ او فرا خواندند. -گزیده: برگزیده، کاربلد @namebastan