تمام استدلالات احتمالی چیزی جز نوعی احساس نیست. تنها در شعر و موسیقی نیست که ما باید از سلیقه، ذوق و احساس خود پیروی کنیم، بلکه در فلسفه نیز قضیه از همین قرار است. وقتی من درباره‌ی اصلی یقین حاصل می‌کنم این نیست مگر اندیشه‌ای که به قوت بیشتر به من دست‌ می‌دهد. وقتی که یک دسته برهان را بر دسته‌ی دیگری رجحان می‌نهیم کاری نمی‌کنیم جز اینکه به موجب احساسی که از تفوق آنها داریم حکم می‌کنیم. امور هیچ رابطه ضروری قابل اکتشافی با یکدیگر ندارند؛ و نیز اینکه ما می‌توانیم وجود چیزی را از تجربه‌ی چیز دیگر استنباط کنیم مطابق اصل دیگری جز تأثیر عادت بر مخیله نیست." دیوید هیوم تحقیق در فهم انسانی (نقل از راسل در تاریخ فلسفه) @naassoott