درود! خوانندگان عزیز این مطلب، امیدوارم حال همه‌تان خوب باشد و علی‌رغم وجود علل و دلایل مختلفی که برای سخت‌کردن گذران زندگی عادی، کم هم نیستند، روزگار به سلامت جسم و جان بگذرانید. مدتی بود موضوع کوچک ولی خیلی مهمی از ایام نوروز گوشه ذهنم را اشغال کرده بود که به بهانه این نوشته خدمتتان عرض می‌کنم.آن موضوع از این قرار است که وقتی فرصت دیدارها بیشتر و طولانی‌تر می‌شود(مثل ایام نوروز)، ابتدای گپ‌و‌گفت‌ها اوضاع خوب و آرام است و با حوصله و مهربانی حرف‌ها پیش می‌رود، کمابیش هم حرف آب‌و‌هوا و گرانی واخبار است! ولی با عمق پیدا کردن حرف‌ها، اختلاف‌نظرها زیاد می‌شود و حتی ممکن است شبی درسفری، همسفران برسر اختلافی در گفتگویی، کدورت‌ها به‌دل بگیرند و صدایشان را تا آخرین ولوم بالا ببرند! یکی از دلایل اصلی که من در ایجاد این دلخوری‌ها کشف کردم، نحوه «بازخورددادن» یا فیدبک است(که البته در سازمان‌ها و شرکت‌ها هم خیلی با آن گرفتاریم). درین نوشته اصلا بدنبال لیست‌کردن اصول بازخورددادن موثر! در پنج دقیقه نیستم، فقط می‌خواهم توجه شما را به یک نکته ساده که می‌دانم همه‌تان به آن آگاهید جلب کنم و آن را یادآوری نمایم. اگر در گفت‌و‌گویی، شخصی تعریفی از مفهومی ارایه داد یا رفتار و کردار درستی را شرح کرد، برای بازخورددادن به او اجازه نداریم بحث را از سطح ایده و گفت‌وگوی کلی به خود شخص برگردانیم؛ یعنی چه؟ یعنی اینکه اگر مثلا شما گفتی به نظر من آزادی یعنی این، من اجازه ندارم از شما بپرسم، حالا با این تعریف آیا خودت آزاد هستی؟ اگر من شرح دادم فلان رفتارها ریاکارانه است، شما اجازه نداری بگویی با این شرح خودم ریاکار هستم یا نه. چکیده کلام اینکه اگر خواستید به کسی فیدبک بدهید و این بازخورد قرار بود به خود شخص برگردد(نه به ایده کلی مورد گفتگو) باید حتما از آن شخص اجازه بگیرید و اگر مطمئن نشدید که او به شما مجوز داده، در بازخوردتان راجع‌به خود شخص چیزی نپرسید و نگویید. به عنوان یک چالش کوچک همین یک نکته را تا آخر اردی‌بهشت‌ماه جلالی مراقبت کنید هم در فیدبک‌دادن و هم در فیدبک‌گرفتن. ریه‌هاتان پر از عطر بهاران بادا… حق یارتان #بازخورد #فیدبک #کوچینگ #مسعود_مددی #coaching #feedback https://www.instagram.com/masoud.madady?igsh=MjMyMGVyank0YXVs&utm_source=qr