❇️ معیار حقانیت مشایخ تصوف وابسته به علمای شریعت است ✍ امام عبدالوهاب شعرانی رحمه الله بتحقیق فتوا دادند بعضی از علماء که جایز نیست اقتداء به هیچ یک از مشایخ طریقت که بعد از سال پانصد هجری بر مسند بیعت دادن نشستند مگر بعد از عرضه نمودن احوال آنان بر ائمه شریعت (یعنی نشانه حقانیت آنان وابسطه به تأیید علمای شریعت است) زیرا بسیاری از این مشایخ طریقت اهل جهالت اند و از سویی ادعاهای دروغین (از بیان احوال و ...) دارند و عموم مردم ( با شنیدن آن احوال و شعبده بازی ها ) آنان را تصدیق نموده و فریب می خورند زیرا عامه مردم استعداد علمی در شناخت حق از باطل را ندارند و در قبل ( ابتدای کتاب) اجماع اهل طریقت را نقل نمودم که جایز نیست نشستن بر مسند بیعت گرفتن از مردم برای فرد کم سواد مگر اینکه بهره کافی از قرآن و حدیث داشته باشد به گونه ای که توانایی تفسیر قرآن و شرح احادیث با بیان آراء سلف و خلف را داشته باشد و کسی که از این معیار علمی عاجز باشد بدون شک مدعی و دروغگویی بیش نیست و فساد او برای ملّت بیشتر از اصلاح او برای جامعه است 📗 الاجوبه المرضیه عن ائمه الفقهاء و الصوفیه : ۱۴۹ 📌 نکته : این فتوای علماء در مورد مشایخ ۵۰۰ هجری قمری به بعد صادر گردیده و اینک در سال ۱۴۴۶ قرار داریم و بدرستی تغییر احوال از آن زمان تا بحال به مراتب بدتر شده و مدعیان دروغین تصوف نیز بیشتر شده اند از همین رو می طلبد بدون تایید علماء و حوزه های علمیه عموم مردم از بیعت و تعلق با هر فردی که مدعی تصوف است اجتناب نمایند تا دین و ایمان آنان در خطر نیفتد https://t.center/mulanafeghhi