اما همین یک دلیل برای شرکت نکردن از نظر من کافی است. اما اصلاحطلبان دوباره به عنوان تکهای از پازل انتخاباتی و مشروعیتبخشی سیستم، در راستای کمکردن فشار از دوش نظام و بر ضد منافع مردم، به ویژه مردم فرو دست عمل میکنند. نیاز سیستم آن است که جهت حفظ شرایط و منافع کنونی یک اصلاحطلبِ رام، رییس دولت شود. همچنین با توجه به اتفاقهای سیاسی در آمریکا و کسری بودجه در داخل، و نیاز مبرم به افزایش بهای بنزین و مالیات، نیازهای سیاسی سیستم برای سرکوب و خفقان در روزهای آینده هم بدین ترتیب تأمین میشود.
فراموش نکنیم در داخل، سیستم سرکوب در دوره روحانی بسیار وحشیانهتر از دوره رئیسی عمل کرده و در خارج هم به خاطر پرفورمنس «ظریف» اصلاحطلبان، شاهد کمترین بازتاب و اعتراض بین المللی بودیم.
در نهایت اما مساله من شرکت کردن یا نکردن در انتخابات نیست. دغدغه من این است که همانطور که بعد از سوء استفادههای اصولگرایان از ارزش و آرمانهای والا، دیگر نمیشود از این مفاهیم در مدارس و دانشگاه استفاده کرد، با این رفتارهای دوگانه اصلاحطلبان، واژگانی مانند تحمل، مدارا و صلح هم به معنای کرنش در مقابل ستم، رانتخواری و نداشتن اراده برای تغییر تلقی شده و کشور در بزنگاههای اجتماعی به آغوش تفرقه و خشونت افتاده و نمیشود افراد را به شنوایی متقابل و رواداری دعوت کرد.
@mortezakarimi77