یکی از دلایلی که هیچوقت نتونستم دوست مجازی داشته باشم و با این معقوله ارتباط برقرار کنم، این بود که همیشه باور داشتم هویت مجازی آدما با هویت واقعیشون متفاوته. ساده‌ترین تعریف و برداشت هم برای من اینه که خب من آدم‌هایی رو توی زندگیم دارم که به صورت روزانه میبینمشون و توی فضای مجازی هم باهاشون در ارتباطم و همشون بلا استثنا این شکلین که وایبی که ازشون دریافت میکنم، زمین تا آسمون با وایبشون توی دنیای واقعی فرق می‌کنه. منظورم دورو بودن یا تغییر کردن نیست، هویت اصلی اون آدم سرجای خودشه. ولی زمانی که برای یه مدت طولانی فقط یکیشون رو میبینی، انگار که همون تصویر توی ذهنت باقی میمونه و وقتی که جاشون عوض میشه، متوجه میشی که چقدر فرق داره. نمی‌دونم، شاید فقط من این شکلیم و البته که این صرفا نظر منه.