. عرق ربز خجالت می‌گدازد سعی بیتابی ندارم مزرع امید اما می‌دهم آبی درین دریا به‌کام آرزو نتوان رسید آسان مه اینجا بعد سالی می‌کشد ماهی به قلابی خجالت هم ز ابرام طبیعت برنمی‌آید حیا را کرد غواص عرق مطلوب نایابی گهی فکر تعین‌گاه هستی می‌کنم انشا سر و کارم به تعبیر است ‌گویا دیده‌ام خوابی خم تسلیم‌، قرب راحت جاوید می‌باشد به ذوق سجده سر دزدیده‌ام در کنج محرابی قناعت پرور این‌گرد خوانیم از ضعیفیها غنیمت می‌شمارد رشتهٔ ما خوردن تابی نوایی‌ گل نکرد از پردهٔ ساز نفس بیـــــــدل ز هستی بگسلم شاید رسد تاری به مضرابی #بیدل_دهلوی         ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌