ٹُکور: ٹکور، به‌معنای گرم کردن بدن، با خشت و یا پارچه گرم و... برای تسکین درد است. بسیاری از واژهای اصیل فارسی، در لهجه پارسی هزارگی با واج «ٹ» تلفظ می‌شود، اما در لهجه‌های دیگر زبان پارسی، با «ت» تلفظ می‌شود. با توجه به این‌که واج «ٹ» در زبان اوستایی وجود داشته و خاستگاه زبان اوستایی و پارسی یکی است، نشان می‌دهد که این واژه اصالت اوستایی داشته و در لهجه هزارگی گونه تلفظ اصلی آن محفوظ مانده است. واژه ٹکر/ ٹکور، در لهجه سیستانی، به همان معنایی که در لهجه کاربرد دارد، وجود دارد (محمدی خمک، واژه‌نامه سگزی، ص۱۲۴). نویسنده واژه‌نامه سگزی، نوشته تُکُر، در فرهنگ لغات عامیانه، عینا «تکر» به این معنا آمده است(همان، پاورقی۲). @mohammadishari