"اساشعر" دِکُون ِدِلِه گِه بیمُویی مِه چِش چِشْ اَلب بَزُو ! بَسُوتِه مهتابی -چک تیر هاکِرد- جانووشت بَوِ ! گوش گَلی گِتِنِه نَمّه چِه هرچی قفسه ئِه، بار مار ! اَرِ هَتی وِ گِه تِه تهمِه توو، مِه دل اُ یخچالِ دِشتِ بستنی رِ اُو هاکِرد ِ! وارد مغازه که شدی چشمانم برق زد ! مهتابیِ مُرده(سوخته) -دراز کش- زنده شد ! درِ گوشی می گفتند نمی دانم چرا کالاهای چیده شده ی قفسه ها ! آری این گونه بود گرمای تو دل مرا و بستنی های یخچال را آب کرد ! ✍ معین دریایی @moein_daryaei