#زندگینامه_حضرت_زینب (س)
1⃣🔹زینب(س) سومین فرزند امام علی(ع) و فاطمه(س) است که بنا به قول مشهور در پنجم جمادیالاولی سال ششم هجری در مدینه متولد شد. پیامبراکرم(ص) قنداقه او را طلبید و به سینه چسبانید و بوسید و فرمود: “حاضرین و غایبین امت را وصیت میکنم که حرمت این دخترم را پاس بدارند؛ همانا او به جدهاش خدیجه کبری شبیه است.”
🔹 نامش را زینب نهادند. زینب به معنی درخت خوشبوی نیکو منظرهای است که از بوی خوش آن روندگان سرمست میشوند. میتواند مخفف از زین و أَب یعنی زینت پدر هم باشد. کنیه او اُمّعبدالله است و مهمترین لقبش عقیله بنیهاشم به معنی زن ارجمند و یکتا، بانوی خردمند در خاندان بنیهاشم است.
🔹او به این لقب چنان معروف شده بود که وقتی عقیله بنیهاشم میگفتند، زینب(س) فهمیده میشد.
🔹زینب(س) به القاب و کنیههای دیگری نیز شهرت دارد: صدیقه صغری، امینةالله است، نائبةالزهراء، صاحبالشوری، امالعزائم، امهاشم، امالعواجز، امالمصائب، بطلة کربلا و...
🔹درباره توصیف ظاهر زینب(س) تا جریان کربلا سخنی به میان نیامده، اما مسلم است که او چون اجدادش بسیار زیبا بوده است. در کربلا در حالی که سنی حدود ۵۴ داشت، هنگامی که از خیمه به سوی میدان میآید تا خود را بر بالین فرزند برادرش علیاکبر برساند، حمید بن مسلم وقایعنگار کربلا گوید:
🔹زنی را دیدم که مانند خورشید
✨ میدرخشید و با شتاب از خیمهگاه بیرون آمد. پرسیدم این زن کیست؟ گفتند زینب دختر علی(ع) است. هنگامی که پس از شهادت امام حسین(ع) به مصر سفر کرد، عبدالله بن ایوب انصاری در وصفش گفت:
🔹به خدا که من صورتی مانند آن ندیدم. گویا پارهای از ماه بود. باید توجه داشت که زینب(س) در آن سن آنهمه مصیبت دیده بود. ا
🔹ما آنچه مهمتر از توصیف ظاهر اوست، صفات و ویژگیهای برجستهای است که در وجود او جمع بود و هیچیک از زنان عصر او دارای چنین فضایلی نبودند، دوست و دشمن در اعتراف به جلالت قدر، عظمت رتبت، فصاحت بیان، کمال خرد و علو منزلت وی همسخن هستند. در جلالت قدر و شکوهمندی شأن زینب(س) در بعضی از روایات آمده است که چون بر برادرش امام حسین(ع) که مشغول تلاوت قرآن بود، وارد میشد، امام قرآن را کناری مینهاد و تمام قامت به احترام خواهر به پا میایستاد.
🔹اما بهترین جلوهگاه برای شناخت شخصیت وجودی زینب (س)، سفر تاریخی به کربلا و مطالعه ماجرای جانگداز واقعه عاشورا و به دنبال آن ماجرای اسارت و برخورد آن حضرت با ستمگران و یاغیان روزگار بود.
🔹او عالیترین نمونه از شهامت و دلیری، صبر و بردباری همراه با عقل و درایت و عزم و اراده پولادین، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت و مدیریت بسیار قوی در بحران بود و هر وظیفهای از وظایف گوناگون اجتماعی را که به عهده گرفت، به خوبی انجام داد.