انتظار فرج افضل اعمال است. اگر انسان بگوید تا فردا حتماً حضرت نمی‌آید و از امروز تا فردا دیگر انتظار ندارد و از حالت انتظار خارج می‌شود! انتظار این است که انسان لحظه شماری بکند که الآن حضرت می‌آید و یا یک لحظه‌ی دیگر می‌آید. مثل مهمانی که انسان زیاد دوستش دارد و خبر هم داده که حتماً می‌آید ولی لحظه و ساعتش را تعیین نکرده است. انسان در اوّلین فرصت، خانه و وضع و وسائل پذیرائی‌اش را مرتّب می‌کند و منتظر می‌نشیند. و لذا اینکه می‌گویند: مکتب انتظار، مکتب سازندگی است، واقعاً اینطور است و انسان را می‌سازد. امام زمان ارواحنافداه بیاید و من حریص به دنیا باشم؟! امام زمان ارواحنافداه بیاید و من گنهکار باشم؟! امام زمان ارواحنافداه تشریف بیاورند و من در فلان صفت رذیله باشم؟! نه، زود خودش را جمع و جور و آماده می‌کند و لذا افرادی که می‌فهمند حضرت ولی‌عصر چه می‌خواهد، زود خودشان را می‌سازند. حضرت استاد آیت الله ابطحی رحمة الله علیه