آیا چیزی به معنای گفتگو در جایی که در طرف مقابل ما یک ایدولوژیست قرار دارد ، امکان وجوب می‌یابد؟ پیش‌تر در نوشته‌ای کوتاه درمورد تفاوت انسان ایدولوگ با انسان فیلوسوفوس به این اشاره کردیم که ایدولوژی ذاتأ ناشنواست. زیرا یک انسان ایدولوگ تنها زمانی می‌تواند برای دیگری ظاهر و مرئی گردد و به تفسیر درآید که درمورد خود سخن می‌گوید اما یک انسانِ فیلوسوفوس هرچه بیشتر به شما گوش می‌دهد ، بیشتر خود را تفسیر و نمایان می‌کند. گویی که انسان ایدولوگ بیشتر با خود سخن می‌گوید از آن‌روی که قادر نیست ذره‌ای از ایگوی خویش دور شده و به آلترایگوی دیگری در هستیِ پیش‌رو درآید و همین عدم معنا‌پذیری وی را غیر قابل فرم‌پذیری می‌کند و به همین دلیل تنها در بطن آنچه برای او از پیش فرم‌یافته هستی را فهم می‌کند اما انسان فیلوسوفوس همواره در آلترایگوی دیگری و در مجاورت هستی به دنبال معنای تازه‌ای برای تغییر می‌گردد تا معنا و حتی گاهی فرم تازه‌ای به ایگوی خویش بیفزاید. #بنیامین_دیلم_کتولی @miner_wa #مین_روا