آن قدر عاشقیم که املا نمی‌شود
مستی ما که در قلمی جا نمی‌شود
زلف مرا به پنجره‌های ضریح عشق
طوری گره زدند، دگر وا نمی‌شود
آن کس که خاک پای مریدان میکده است
محتاج معجزات مسیحا نمی‌شود
«تاک» مرا به عشق تو در خم گذاشتند
حالا شراب می‌شود و یا نمی‌شود
ما مثل باده‌ایم شبی امتحان کنید
انگور زاده‌ایم شبی امتحان کنید
شکر خدا که نام مرا مبتلا نوشت
از حاجیان کعبه سبز شما نوشت
شکر خدا که دست قدر، دست سرنوشت
نام مرا شریف‌ترین خاک پا نوشت
صبح ازل به خاک تو پیشانی‌ام رسید
این سجده را فرشته به پای خدا نوشت
از ما سؤال شد که اسیر تو می‌شویم؟
ما خواستیم و آیه «قالو بلی» نوشت
بالای سر در حرم کبریاییش
نام تو را به خط خودش با طلا نوشت
یعنی تمام جلوه آل عبا تویی
آیینه تمام نمای خدا تویی
اعجاز بی مثال شما تا ادامه داشت
موسی ادامه داشت مسیحا ادامه داشت
ای بارش همیشه سجاده‌های نور
در امتداد چشم تو دریا ادامه داشت
بانو اگر به آینه‌ها سر نمی‌زدید
تاریکی همیشه‌ی دنیا ادامه داشت
در آسمان چهارم افلاک جا زدیم
آیات رد پای تو اما ادامه داشت...
#میلاد_حضرت_زینب_کبری_س#علی_اکبر_لطیفیان
