نا-قِل!
#زبان_فارسی |
#آرایههای_ادبی |
#ایهام |
#واژهسازی |
#کرونا |
#کروناویروس در خانوادهمان از چند سال پیش، واژهای ساختهایم به نام «قِل»: آدم یا چیز بیخود یا الکی، لوس، ادادرآر، نچسب، نادلنشین یا همهٔ اینها!
قرار است در این کرونابازار، البته با رعایت دقیق بهداشت، فردا برویم کوه: من و پدر و دو تا از برادرها. آنیکی برادر احتیاط میکند و در خانه میماند که مبادا یکی «ناقل» کرونا باشد و بیماریاش را به دیگران وا گیرانَد. بهتعبیر ما، مرتضی «خودش را قِل کرده» یا «قِلبازی درمیآورد» و جمع مردانهٔ ما را بر هم میزند!
خواهرم میپرسد: «فردا کیها میروند کوه؟»
امیرحسین میگوید: «من و بابا و احمد و ابوذر. همهٔ برادرها بهجز مرتضی.»
من میگویم: «بابا و برادرهای ناقل!» و چهرهٔ همهمان از این ایهام به لبخند مینشیند:
برادرانی که «نا-قِل»اند؛ یعنی برخلاف مرتضی، «قِل»بازی درنمیآورند
و
برادرانی که ممکن است «ناقل» ویروس کرونا باشند!
💠 |
مهنهوِشت را بخوانید |
@mehnevesht