واژه‌سازی صائب در روز بزرگداشت صائب تبریزی، غزلی از او بخوانیم و واژه‌سازی بیاموزیم. صبح از خورشید تابان، دست بر دل مانده‌ای است آفتاب از صبح، داغِ در نمک خوابانده‌ای است دانۀ امید ما در عهد این بی‌حاصلان در زمین کاغذین، تخم شرار افشانده‌ای است شِکوۀ ما در زمان خوی آن بیدادگر نامۀ در رخنۀ دیوارِ نسیان مانده‌ای است با تو ظالم برنمی‌آید، وگرنه آه من پنجۀ زورآوران چرخ را پیچانده‌ای است حلقۀ جمعیتی گر هست در زیر فلک دیدۀ بینایی از وضع جهان پوشانده‌ای است فتنۀ آخرزمان در دور چشم مست او شیشۀ بی‌بادۀ بر طاق نسیان مانده‌ای است کیست «صائب» با دل پرخون در این وحشت‌سرا؟ از حریم قرب، بی‌تقصیر بیرون مانده‌ای است #زبان_فارسی | #شعر | #صائب_تبریزی | #واژه‌سازی | #صفت | #غزل 💠 | مهنه‌وِشت؛ زبان، ترجمه، ویرایش | @mehnevesht