حضرت سعدی "دوست" رو خیلی ساده و کامل تعریف میکنن اونجا که میگن: دوست مشمار آنکه در نعمت زندلاف یاری و برادرخواندگی دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی...