⭕️ وجود ناخودآگاه پیش از فروید هم به خوبی شناخته شده بود، اما نه به معنای پویایی که او از آن مراد می‌کند. در واقع، از زمان فلاسفه دوران باستان و احتمالا حتی پیش از آن، کاشف به عمل آمده بود که بخش زیادی از فعالیت‌های ذهنی ما بدون آگاهی و اطلاع ما اتفاق می‌افتد، و بنابراین این ایده ناخودآگاه از پیش وجود داشت. اما ناخودآگاهی که فروید از آن سخن می‌گوید، از سرکوب و واپس‌رانی جداشدنی نیست: مراد او از ناخودآگاه یک فضای روانیِ واقعی است که افکاری که با ذهن خودآگاه سرِ ناسازگاری دارند به آنجا تبعید می‌شوند و با این ترفند از خودآگاهی می‌گریزند. اگر بخواهیم آن را از ناخودآگاه به معنای کلی‌اش متمایز کنیم، می‌توانیم اسمش را «ناخودآگاه پویا» بگذاریم ...!! ژان‌میشل کینودُز از کتاب درآمدی بر زیگموند فروید ترجمه مهرداد پارسا