#زیافت_تاویل_رکیک_مگس آن مگس بر برگ کاه و بول* خر همچو کشتیبان همی افراشت سر گفت من دریا و کشتی خوانده‌ام مدتی در فکر آن می‌مانده‌ام اینک این دریا و این کشتی و من مرد کشتیبان و اهل* و رای‌زن* بر سر دریا همی راند او عَمَد* می‌نمودش آن قدر بیرون ز حَد* بود بی‌حد آن چمین* نسبت بدو آن نظر که بیند آن را راست ، کو؟ عالَمش چندان بود کَش بینش است چشم چندین بحر* هم، چَندینَش‌ است صاحب تأویل باطل چون مگس وَهم او بول خر و تصویر خس گر مگس تأویل* بگذارد به رای آن مگس را بخت گرداند هُمای آن مگس نبود کَش این عبرت* بود روح او نی در خور صورت بود ✅این قصه تمثیلی است برای کسانی که قرآن را طبق میل و نظر خود تأویل می‌کنند. رَکیک: سست، ناپسند، ضعیف زیافَت: ناخالصی زر و سیم، نادرستی بول: ادرار سرافراشتن: سربلند بودن، نیکنام بودن اهل: شایسته رای‌زن: عاقل و دانا، مشاور عَمَد: چوب‌های به هم بسته که با کمک آن از آب گذر کنند. مجازاً کشتی حَد: اندازه بیرون ز حد: بیش از اندازه کَش: که او را تاویل: بازگشتن به اصل وهم: خیال، گمان، آنچه در دل گذر کند اهل: شایسته و سزاوار رای‌زن: مشاور، اظهار نظر کننده، عاقل چَمین: ادرار هُمای: پرنده‌ای که او را خوش یُمن و مبارک می‌دانند. مرغ (پرنده) بی‌آزار و استخوان‌خوار که سایه او بر سر هر کسی بیفتد، آن شخص به سعادت و بزرگی برسد. عبرت: عبور کردن از غفلت به سوی آگاهی در خور: شایسته #لغتنامه_دهخدا #شرح_مثنوی_جان #دفتر_اول #تصحیح_نیکلسون @masnavijan