دو شعر منسوب به خیام در انیس‌الوحده و جلیس‌الخلوه ۱. مرا لقمهٔ نان که در خور بود پدید آورم از ره دهقنت بنزدیک دونان نخواهم نمود ز بهر دو نان بعد ازین مسکنت من و طاعت و گوشهٔ عافیت زهی پادشاهی، زهی سلطنت انیس‌الوحدة و جلیس‌الخلوة، محمّدبن محمودبن علی حسینی گلستانه، دست‌نویس شمارهٔ ۲۸۴۵ کتابخانهٔ ایاصوفیا، نسخ، کاتب محمودبن محمّدبن محمود (فرزند مؤلّف)، کتابت آخر روز پنجشنبه ۱۹ رمضان ۷۶۰ ه‌ق، برگ ۴۴ ۲.سر دفتر عالم معانی عشقست شه‌بیت قصیدهٔ جوانی عشقست ای آنکه خبر نداری از عالم عشق این شمه بدان که زندگانی عشقست (همان: برگ۹۵). https://t.center/marif_Amin