⚠️ خطر گسل شتاب غیرمذهبی شدن جامعه‌ی ایران شگفت‌انگیز است. به برکت سیاست‌های حکومت، دین در میان جوانان چنان بدنام است که جوانان مذهبی در اقلیت اند. در میان دهه‌هشتادی‌ها و نودی‌ها پیدا کردن بچه‌مذهبی به پیدا کردن سوزن در انبار کاه می‌ماند، حالیا تا همین بیست سال پیش هم، که من بچه‌مدرسه‌ای بودم، ماجرا برعکس بود. علتش هم روشن است: همگان دیده‌اند که حاکمان عَلَم حجاب را بر سر زنان کوبیده‌اند و دخترانشان در غرب بدون روسری چرخیده‌اند. فروش پاسور را ممنوع کرده‌اند و پسرانشان در غرب شبکه‌ی قمار راه انداخته‌اند. داد مستضعفین و فقرا سر داده‌اند و خودشان در کاخ—باغ‌های چندهزارمتری زیسته‌اند. از آهن تفته‌ی امیرالمؤمنین پیش چشم عقیل گفته‌اند و جیب‌هاشان را از مال حرام انباشته‌اند. از دست‌درازی یزیدیان به ناموس حسین بن علی نالیده‌اند و گزمگانشان در خیابان دختر مردم را کتک زده‌اند و این طومار پایان نمی‌پذیرد مگر به مثنوی هفتاد من کاغذ. حالا هم که دارند به نام دین و با تفسیری موسع از احکام دین، بغی و محاربه و افساد فی الارض و ...، کسانی را به مسلخ می‌برند که تنها راه پیش پایشان برای نشان دادن اعتراضشان به وضعیت موجود آمدن به خیابان بوده است، در حالی که مفسدان اقتصادی، کسانی که اقتصاد یک مملکت را به کثافت کشیده‌اند و جان ملتی را به لب رسانده‌اند، راست‌راست راه می‌روند و بعضی‌شان در سِمت‌های مهم حکومتی ابقا می‌شوند و ترفیع می‌گیرند. در چنین فضایی است که به گمان من آخوندهای غیرحکومتی (آن دسته از روحانیونی که در مناسبات قدرت و ثروت حضور ندارند) و جامعه‌ی مذهبی، که درد دین دارند و عمل به احکام شریعت را مسیر رستگاری در زندگی دنیوی و اخروی می‌دانند، بیش از جامعه‌ی غیرمذهبی باید مخالف حکومت و از آن مهم‌تر در پی جدایی نهاد حکومت از دین باشند که استبداد دینی و تبعاتش درد دیرینه است در این دیار، چه آن‌که حافظ هم هفتصد سال پیش تجربه‌اش کرده بود: درِ میخانه ببستند خدایا مپسند که درِ خانه‌ی تزویر و ریا بگشایند حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا که چه زُنّار ز زیرش به دَغا بگشایند حالا اذان نه فراخوانی برای اقامه‌ی نماز و رستگاری و کار نیک، بلکه زنگ وحشت و مرگ است در صبحگاه اعدام. آخوندهای غیرحکومتی و بچه‌مسلمان‌های واقعی یا باید سکوت همدلانه‌شان را با حکومت بشکنند و این‌گونه از خسران بیشتر جلوگیری کنند یا در آینده‌ای نزدیک، نه جامعه‌ای غیرمذهبی که، جامعه‌ای «ضدمذهبی» خواهیم داشت و برخورد مذهب و ضدمذهب به گمان من گسلی بسیار عمیق، چه بسا خطرناک‌ترین پدیده‌ی پیش روی ایران فردا، خواهد بود. ✍🏼 مصطفی انصافی @maneravi