توی کتاب فروشی کتاب شعر جوانی‌ها بیژن الهی رو باز کردم و براش خوندم: من چاهی را تعلیم کرده‌ام که به آبی نمی‌رسد ولی چه تاریکی زیبایی. موهام رو بوسید و گفت: واقعا چه تاریکی زیبایی!