مغز بندهی عادت است. به خیابانهای همیشگی سفر میکند، بارها و بارها به بیغولههای قدیمی و بنبستها سر میزند، و نه به جادههای اندیشه.
دلیلش این است که مغز در اساس یک ماشین تداعیگراست. در مغز فعالیت از طریق تداعیها گسترش مییابد. اگر فعالسازی در یک ناحیه از مغز در گذشته موجب فعالسازی در ناحیهی دیگری شده باشد تداعی بین این دو برقرار میشود و این یعنی اگر در آینده فعالیتی از نوع اول رخ دهد به احتمال زیاد فعالیت نوع دوم هم رخ میدهد. تمایل بشر، چه به شکل فردی یا جمعی، به تکرار اشتباهات یکسان و حتی نگاهی سرسری به تاریخ اندیشه نشان میدهد که اساساً ایدههای یکسان، و معمولاً ناموفق، بارها و بارها و در اشکالی با تفاوت بسیار جزئی مورد بازبینی قرار میگیرند، شاهدی بر ماهیت تداعیگرای مغز است.
#مارک_رولندز
کتاب: دونده بودن
ترجمه: سیروس قهرمانی
کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel