آدمی که با تبر عشق دو نیم شده باشد، همیشه نیمیش هست، نیمیش نیست. بدبختی اینجاست که نمی‌داند نیمه‌ی زنده کدام است نیمه‌ی مرده کدام. مثل ماهی بر خاک، آب‌ آب می‌کند، هست ولی مرده، نیست ولی هنوز آب‌آبش تمام نشده. بیگانه است، تنها و بی‌خود. تمام دنیا را که بهش بدهند، باز دست‌هاش دنبال نیمه‌ی دیگرش می‌گردد، دنبال خودش که در دیگری جا گذاشته. دنيا را که وجب به وجب بگردد هزار سوزن گمشده را پیدا می‌کند، خود گمشده در نیمه‌اش را پیدا نمی‌کند. می‌داند کجا جا مانده، و خوب می‌داند چرا؟! #عباس_معروفی کتاب: نام تمام مردگان یحیاست کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel