#مجله_ادبی_آن #دوره_دوم #سروده_پیشرو #شماره_۱۲۱ و تنت سیاره‌‌ای بود! که باید گلی سرخ می رویید بر آن تا دور سر این دنیا بچرخم. جماعتی از حاصل خاکت خیز بر داشت و خورشید چه گرم                               ماه بانو صدایت زد! ببخش! که آب دیده نبودم من مسافری کوچک بودم/ تو بزرگم کردی آنگاه که باد گرده های گلت را، در خیابان های شهر گریه کرد و باز شدند چشم ها دارم می گردم با چشمی باز قلبی وحشی و تا پیدا نکنم/ روباه خوب قصه را                     اهلی نمی شوم! #محسن_حسینخانی ارتباط با ادمین ها: @jalilgheisari /  @mohamadreza_sh   / @aryaporfaryad https://t.center/majalehan