ای رهاننده ام
این منم با گوشواره های بلند فرو افتاده
در چشمه های زنان رخت شوی
سر سنگ آسیاب می نشینم
به انتظار تا اشارتی کنی
رخت هایم را پاکیزه خواهم شست
تا آخرین رمق
در انتظار وزش فرشتگانت
ای نجات بخش
به سرخی لبهایم در این غروب تیره نگاه کن
ببین
سیب آدم را افتاده کنار خشمم
ای نحات بخش
مرا
از این چشم ها که به کمرگاهم دوخته شده
برهان
#شاکر_لعیبی شاعر عراقی
مترجم
#محبوبه_افشاری@SocialistL