شب بود لبه ساختمون خرابه متروکه بلند هرچه ساختمون ترسناک بود آسمون زیبا و آرامش بخش بود پر از ستاره و ابر های ستاره ای و ماه تابان موهایش در باد بود آرام موج میخورد گوشش تکونی خورد سمت صدا کسی نزدیک میشد اوه نیکلاس تویی؟ *نیکلاس آروم جلو اومد و کنار آوریل نشست دمش  کمی تاب خورد و عقب رفت نگاهی به آسمون کرد و بعد نگاهی به آوریل نیکلاس: چطور میتونی به زیبایی ماه سفید باشی؟ آوریل کمی خندید: تکراری بود نیکلاس : آخه ماه رو نمیشه بوسید *گوشش خوابید و لبخند ملیحی زد آوریل سرخ شد و گوشاش سیخ بود #نیکلاس #آوریل #شیپ