🌺 طبیب دوّار
امام على(ع) در اینباره مىفرماید: «طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبّهِ قَد اَحکَمَ مَراهِمَهُ وَ اَحمى (اَمضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَ حَیث الحاجَة اِلَیه، مِن قُلُوبٍ عُمى، وَ آذانٍ صُمٍّ وَ السَنَةٍ بکُم مُتَتَبِّعٍ بِداوئه مَواضِعَ الغفلة و مَواطِنَ الحَیرَة
پیامبر(ص) طبیبى است که براى درمان بیماران سیّار است (و خود نزد بیماران مىرود)، مرهمهاى شفابخش او آماده و ابزار داغ کردن زخم ها را گداخته براى شفاى قلبهاى کور و گوشهاى ناشنوا و زبانهاى لال آماده و با داروى خود در پى یافتن بیماران فراموش و سرگردان است» (١)
این همان طبیب سیّار است که به دنبال بیماردلان مکه مىرفت و برخى از آنها آن حضرت را سنگباران مىنمودند و گاه حضرت مجبور مىشد که مکه را ترک نموده به کوهها پناه برد. حضرت خدیجه کبرى(س) و امیرمؤمنان(ع) به دنبال آن حضرت وقتى او را مىیافتند، زخمهاى پاى او را (که بر اثر سنگهاى بیماران غافل و ناآگاه زخمى شده بود) مداوا مىکردند اما در همان حال آن دل رئوف و مهربان مىگفت: «اللهُم اِغفِر قَومى فَاِنَّهُم لا یَعلَمُون(٢)
خدایا قوم مرا (هدایت کن و آنها را) ببخش چرا که آنها ناآگاهند.(٣)
📚منبع
(۱) نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸، ص ۲۰۰
(٢) منتخب میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ص ۴۹۹
الترغیب و الترهیب، عبدالعظيم المنذری، ج۳، ص ۴۱۹
(٣) کنزالعمال، علی متقی هندی، حدیث ۵۸۱۸
کشف الغمّه، علی بن عیسی اربلی، ج ۲، ص ۵۳۷
#ولادت_پیامبر_ص#مداحی_عالمانهلینک کانال در تلگرام:
t.center/maddahialemaneلینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemaneآدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com