زمانی که تینیجر بودم یکی از فانتزیام این بود که یه مازراتی بخرم و آهنگ «تهران، مازراتی» رو با صدای بلند توی ماشینم بذارم، در حالی که توی خیابونای تهران می‌رونم! اون موقع نه می‌دونستم چطور قراره تهران بیام نه می‌دونستم چطور قراره اصلا ماشین بخرم! تا بالاخره رسیدم به امشب! خودم پشت فرمون نیستم، ماشینمونم مازراتی نیس :) اما ماشینیه که خودمون خریدیم و همین که علی پشت فرمون باشه کافیه تا با پخش آهنگ «تهران، مازراتی» توی ترافیک تهران برسم به فانتزیِ زمان تینیجریم! پ.ن: من ته همه رسیدنا درسته خوشحال می‌شم اما گریه می‌کنم برای همه روزای سختِ گذشته… تینیجر (teenager): نوجوون بین ۱۳ تا ۱۹ سال #نوشته_های_کج_و_کوله