به مناسبت سالروز نیمایوشیج پاسخی سوالی از مصاحبه شهریور ماه روزنامه آرمان . به نظر من نیما با انقلاب کوپر نیکی اش بعد از حضرت فردوسی سیاسی ترین هنرمند ما است .حرکت نیما تنها پیشنهاد یک ژانر شعری نبود بلکه یک کودتای اجتماعی سیاسی هنری بود یک بیانیه ( نه بزرگ ) بود و یک تلنگر به جامعه عقب افتاده و دیکتاتور زده آن روزگار که همانگونه که ما قواعدی را می سازیم همانگونه هم می توانیم آنها را دوست نداشته باشم به کناری بگذاریم یا قواعد جدیدی را پیشنهاد بدهیم بله حرکت چریکی نیما تنها مخالفت با قالب شعر کلاسیک نبود که یادآوری و هشدار به مردمی بود که به کمک بشتابند و غریقی را نجات بدهند که همانا فرهنگ و هنر است و اما از سرعت زمان و تحولات نمی شود غافل شد که انقلاب کوچک تری و زایشی از حاشیه کم کم جای خودرا در متن باز می کند و شعر آزاد و منثور شعر نیمایی را به اشغال در می آورد چرا که مردمی که به سرعت در جریان ارتقا آگاهی و روشنفکری بودند و شاعرانی که با تلنگر نیما بیدار شده بودند خوداورا هم به عقب راندند و در ادامه در جریان شعر سپید ماندند هر چند گان من این است که اوتوریته جریانات روشنفکری و میل به پخته خواری و راحتی در سرودن حتا هارمونی و موزونیت را هم در شعر نیمایی نپذیرفتند در جایی که مردمی که سبقه تاریخی و جذابیت موسیقی هارمونیک و التذاذ آن را چشیده بودند هنوز طرفدار شعر نیمایی بودند https://t.center/linkhadikhansari