بخشی کامل‌تر از متنِ فوق: ”به‌رغم آنکه ایالات متحد بیش از هر کشور دیگری شبیه به انگلستان است اما شخصیت ملیِ آمریکایی‌ها در واقع خلافِ انگلیسی‌هاست. احترام‌گذاری، تقدیرباوری، خویشتن‌داری و عدم پرخاشگری، درست بعیدترین و دورترین ویژگی‌هایی است که یک شخص می‌تواند به آمریکایی‌ها نسبت دهد. طرح دعوای حقوقی گونه‌ای از مبارزه است و آمریکایی‌ها در این امر نوعی جنگجو به‌حساب می‌آیند اما انگلیسی‌های مدرن، بجز در استادیوم فوتبال که چنین روحیه‌ی جنگجویانه‌ای دارند، اینگونه نیستند ... شخصیت ملی ممکن است بجای علت معلول باشد و شخصیت نظام حقوقی نیز ممکن است صرفاً نتیجه‌ی دیگری از علتی مشابه یا، به‌نحوی واقع‌بینانه‌تر، مجموعه‌ای از علت‌های مشابه باشد. پویایی و تحرک فیزیکی و اجتماعیِ بالا در ایالات متحد، منشاء مهاجرتیِ جمعیتی‌اش، ناهمگونی قومی و نژادی و ثروت و رفاه مردم این کشور، ممکن است عامل اصلیِ شخصیت فردگرایانه و پرخاشگرِ مردم و مستقلاً عاملی برای تقاضاهای فراوان در خصوص فرآیندهای قضاییِ حل‌وفصل اختلافات باشد. جامعه‌ای ایستا، یکدست و همبسته ممکن است به‌سادگی اختلافات کمتری را در خود داشته باشد، زیرا مردم یکدیگر را بهتر می‌فهمند، یا احتمال ادامه‌ی روابط یا برخوردهای آتیِ آنان با یکدیگر سبب می‌شود که اجتناب از تنازع بیش‌تر باشد، یا از شیوه‌های غیررسمیِ بهتری برای حل اختلافات استفاده کنند [...]“.