شاعِر بی شِعر

آدم بعد جدایی از کسی که گمان می‌کرد
عمیقا و شدیدا دوستش دارد، به تمامِ
دوست داشتن‌های دنیا شک می‌کند.

در پایانِ نامه نوشت:
تو که می‌خندی، احساس می‌کنم زندگی هنوز ارزش زیستن دارد؛ یادت نرود بیشتر لبخند بزنی عزیزِ من، یادت نرود.

و هر کس به اندازه دلتنگی‌هایش درگیر شب است..

عشق را ای کاش زبان سخن بود

جهان بوسه‌ای ست، روی قلبِ من
هر بار که می گويی، دوستت دارم

شبیه کوچه هایی هستی که به دریا می رسند

«زبانتان خوب می‌چرخد، ظاهرتان زیباست،
ولی عُمقی ندارید‌. ضربه مغزیست نتیجه‌ی شیرجه در حوضچه‌ی ذهن شما...»

می‌دیدم که برای زندگی درست نشده بودم.

خستگی تمام وجودم را گرفته، انگار که هر نفس کشیدن یک بار سنگین است که بر دوشم سنگینی می‌کند.

فرض کن آتش به فرمان پرِ پروانه باشد
پاسبان ها می فروش و پادگان می خانه باشد
فرض کن از اه ما آتش به ریش ظالم افتد
عصر او‌ پایان بگیرد قصر او ویرانه باشد
روزگاری ارمانی راتصور کن که در ان عهدها محکم بماندقول ها مردانه باشد
شربت مصموم خوردن بهتر از لب تشنه مردن
نوش جان کن گرچه شاید زهر در پیمانه باشد
سالها درگوش مردم قصه موعود خواندند
منکه باور کردم اما وای اگر افسانه باشد....

«می‌خواستم پناهگاه همیشه استوار تو باشم
تا هرگز احساس بی‌پناهی نکنی.
چرا که به تجربه دریافته بودم بی‌پناهی،
چه اندوه عمیق و جانکاهی
با خود به همراه دارد...»

من شیفته خیره شدن به آسمان پس از غروب‌ام؛ غرق شدن در موسیقی‌های آرام؛ نشستن در تاریکی محض. تمام چیزهایی که مردم آن‌ها را افسرده‌کننده می‌دانند؛ اما پیوند من را با آرامش نهفته در اعماق درونم دوباره برقرار می‌سازند.

امشب می‌خوام با آلبر کامو خلوت کنم دنبالم نگردید

غم واقعی؟! اونی که نتونی برای کسی توضیحش بدی.

«تو چه هستی که جز در تو آرام نمی‌گیرم.»

چاره چیه مجبورم با این عذاب وجدان زندگی کنم

آیدای نازنین من!
تو از پاكی و معصومیت به بچه‌ای می‌مانی
كه درست در میان گریه، اگر كسی با انگشتان دستش سایه‌ی موشی روی دیوار بسازد،
همچنان كه هنوز اشك‌ها بر گونه‌اش جاری است
صدای خنده‌اش به آسمان می‌رود.
تو به‌ همان اندازه بی‌آلایش و معصومی

همه‌ی چیزها بوی خاکستر می‌دهد.
خاکسترهایی از خاطره‌های من به جا مانده است.
می‌دانی من تکه‌های بی‌شمار در جاهای مختلف گذشته‌ام.
تکه‌هایی که حالا خاکستر شده.
در هرجایی من عاشق بوده‌ام.
در هر جایی حالا خاکستر عشق‌های من هست.