به شروع راه جوانی که میرسی یه خودت میگی سرنوشت و قسمت چیه! من خودم دنیامو اونجوری که دوست دارم باید بسازم و می سازم!! کم کم که میری جلو میبینی سنگریزه ها جلوی پات زیاد میشن، هی مقاومت میکنی، هی میری جلو و به روی خودت نمیاری ! با هر شکست قوی تر میشی تا دنیای ایده‌ آل خودتو بسازی ؛ اما یه جاهایی مثل تخت سنگ میمونه ! هرچقدر هم که گاز بدی نمیتونی کاری از پیش رو برداری!! میتونی جا نزنی ، میتونی بجنگی و سد پیش رو تو بشکنی و ادامه بدی، اما یه جایی وایمیسی و به خودت میگی: واقعا ارزششو داره؟ من به اون جواب آنی که تو لحظه میگیری میگم قسمت! شاید بعدش پشیمون شی و حسرت بخوری، شایدم یک عمر از اون لحظه با افتخار یاد کنی :)) امیدوارم قسمت و سرنوشت همیشه باب دلت باشه رفیق🌱 • هانیه طهرانی