حتا اگر یادم نباشد _____________ هشدار گوشی‌ را برای ساعت ده تنظیم می‌کنم. می‌خاهم خودم را پیش از خاب کلی بغل بگیرم. آری. از یاد می‌برم. برای همین به هشدار نیاز دارم. و الّا چه نیازی به کلی بغل بود؟ فشار امروز، خستگی‌هایی که درست در نمی‌روند، همه و همه هوش و حواس را از سرم می‌ربایند. در این بحبوبه، اگر حواسم به خودم نباشد چه می‌شود؟ همین من بود که امروز تمام خودش را وسط گذاشت و کارهایم را جلو برد. درست است که ذهنم یاری نمی‌کند، اما نامردی نیست در آخرین لحظات روز، خودم را میهمان تشکری خشک و خالی نکنم؟ این، کوچک‌ترین دِینی‌ست که گردن خودم دارم. |کوثر محمودآبادی