دوخت و دوز
🧵آن وقتها فروشگاه
های لباس کودک کم بود و معمولا لباس
های بچه ها در خانه دوخته میشد یا مادرها و مادر بزرگها و عمهها وخالهها میدوختند یا یک خانمِ خیاط آشنا میآمد و صدای قروقر چرخ
های خیاطی بلند میشد!
اتاق با پارچه
های نبریده خریده شده یا سوغاتی، در طرحها و رنگ
های مختلف پُر میشد و ماسوره
های رنگی و کیسه تکمهها که وقتی خالی میشد دنیای زیبایی به ما هدیه میداد. قدِ ما را اندازه میزدند و ازاینکه بزرگ شده بودیم ابراز خوشحالی میکردند...
#ثریا_قزلایاغ#سنتهای_نوروزیدر کتابک بخوانید
👈🏽https://ketabak.org/we6r9🌿@koodaki_org