«دوستان را در دل رنج‌ها باشد که آن به‌هیچ داروی خوش نشود، نه به خفتن نه به گشتن و نه به خوردن، الا به دیدار دوست ؛ که "لِقاءُ الخلیلِ شفاءُ العلیل" تا حدی که اگر منافقی میان مؤمنان بنشیند-از تأثیر ایشان- آن لحظه مؤمن می‌شود. کقوله تعالی "و إذا لَقوا الّذین آمنوا قالوا آمَنّا*فکیفَ که مؤمن با مؤمن بنشیند، چون در منافق این عمل می‌کند، بنگر که در مؤمن چه منفعت‌ها کند!» ▪️مولانا جلال‌الدین محمد بلخی . فیه ما فیه . تصحیح فروزانفر . نشر جمهوری ۱۳۸۹ :۲۹۱ کناش|حمیدرضا میررکنی