▪️در زیارتی که برای سیدالشهدا(ع) در روز نیمه رجب و نیمه‌ شعبان وارد شده است؛ فراز لطیفی هست که زائر عرضه می‌دارد: «لَبَّيْكَ داعِيَ اللّٰهِ، إِنْ كانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغاثَتِكَ وَ لِسانِي عِنْدَ اسْتِنْصارِكَ، فَقَدْ أَجابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي» لبیک ای دعوت‌کننده به خدا! اگر بدنم هنگام استغاثه‌ات و زبانم به‌وقت یاری خواستنت، پاسخت را نداند، هر آینه دل و گوش و چشمم پاسخت را دادند. زائر پس از قرن‌ها شهادت می‌دهد که دل و گوش و چشمش لبیک‌گوی استغاثه مولانا اباعبدالله(ع) در صحرای کربلا بوده است. حالا لبیک گفتن دل و گوش و چشم چیست؟ جای تامل دارد... کناش|حمیدرضا میررکنی