کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

🚩 برگی از تاریخ #جنبش_کارگری ( نوشته ای از #کارگر_زندانی_اسماعیل_بخشی به تاریخ مهر ماه ۹۷ )

🌀 هفت تپه و تحمیل انتخابات شورای اسلامی کار

🔻چرا نهادهای امنیتی و دولتی به همراه کارفرمای شرکت #نیشکر_هفت_تپه به یکباره بسیج شده اند تا انتخابات شورای اسلامی کار را در هفت تپه برگزار کنند؟

پس از بازگشایی مجدد #سندیکا در سال ۱۳۸۷ توسط کارگران هفت تپه که با تشخیص و اراده ی خودِ کارگران بود که باید جامعه کارگری تشکل آزاد و مستقل داشته باشد، مجمع عمومی تشکیل و هیئت رئیسه سندیکا با رای گیری انتخاب شد؛ حرکتی که منجر به احیای نیشکر هفت تپه در آن سال‌های ورشکستگی شرکت گردید. هرچند بلافاصه اعضای سربلند سندیکای هفت تپه با شدیدترین سرکوب ها مواجه شدند به زندان رفتند، اخراج شان کردند فقط و فقط به این دلیل که تشکل آزاد (سندیکا) نباشد.
اما مدال زرین تاسیس سندیکا برای همیشه ی تاریخ مبارزات کارگری ایران گردن آویز سندیکای هفت تپه، ماندگار خواهد ماند.

علاوه بر سرکوب اعضای سندیکا، آنروزها نیز نهادهای امنیتی و دولتی با جبر فراوان انتخابات شوراهای اسلامی کار را برگزار کردند و تلاش کردند این شورا را به جامعه کارگری هفت تپه تحمیل کنند، ولی هرگز جامعه کارگری هفت تپه، اعضای آن را نمایندگان واقعی خود ندانستند. چون هیچ دستاوردی جز تلاش برای شکستن اعتصابات به حق کارگری و خوشنود ساختن کارفرما در کارنامه شورای اسلامی کار در هفت تپه مشاهده نشده است.

امروز ده سال از آخرین انتخابات هفت تپه می‌گذرد. نسلی رفته و نسلی جدیدی آمده ست. موج نویی در مبارزات کارگری و مطالبه گری در هفت تپه آغاز شد، نسل جدید احساس کرد نیازمند نمایندگان شجاع کارگری است. نمایندگانی که آزاد و مستقل اند و فقط در اندیشه احقاق حقوق ضایع شده ی کارگران هستند.

بنابراین به همت و اراده ی جامعه کارگری، بالاخره بعداز ده سال انتخابات حقیقی و آزاد برگزار شد. نمایندگانی آزاد انتخاب شدند که در ابتدا نه کارفرما و نه نهادهای امنیتی تصورش را نمی کردند این نمایندگان چنین با صلابت و استوار عمل کنند که اگر حق کارگر داده نشود فراخوان اعتصاب سراسری صادر کنند و خود پرچمدار اعتراض باشند و اعتصاب را ۱۵ روز ادامه دهند و برای اولین بار کاری کردند که مسئولین دولت را وادار کردند برای حل مشکلات چهار جلسه شورای تأمین در سطح شهرستان و استان برگزار کنند.
چراکه مسئولین مشاهده کردند این بار کارگران هفت تپه نمایندگانی دارند که به حداقل ها راضی نمی شوند و آنقدر واژه نماینده آزاد به آنها جسارت و اعتماد بنفس داده است که به نشانه ی اعتراض جلسه ی شورای تأمین استان را در حضور استاندار و تمامی مدیران استان ترک می کنند و تا حداکثرِ مطالبات کارگران هفت تپه مصوب نشود هیچ توافقی را به امضا نمی رسانند.

از دل همین انتخابات آزاد و نمایندگان آزاد کارگری بود که در اعتصاب ۱۵ روزه ی مرداد ماه، به شعار و مطالبه ی بزرگ #شوراهای_مستقل_کارگری و مردمی رسیدیم؛ مطالبه ای که تن خیلی ها را لرزاند و از پس آن بود که نهادهای امنیتی و دولتی و همچنین کارفرما برای سرکوب و مقابله با چنین نمایندگانی دست در دست هم گذاشته و با موازی کاری انتخابات شورای اسلامی کار ( یادگار نحس دولت اصلاحات) را به جامعه کارگری تحمیل کنند.

🔹 این اتفاقات باعث شد تا پرسش هایی اساسی در ذهن من به عنوان نماینده کارگری که البته هر روز از ذهن کل جامعه ایران میگذرد تداعی شود و مصرانه خواستار شنیدن پاسخ شان هستم:

🔻یک - چگونه است که مدیران امنیتی و دولتی و کارفرما، که هیچ کدام کارگر نیستند برای جامعه ی کارگری هفت تپه، تعیین تکلیف می کنند؟

🔻دو - مگر شعار اصلی این نظام استقلال و آزادی نیست؟ پس چرا ما نه استقلال داریم نه آزادی؟ چرا این همه از استقلال و آزادی مردم هراس و وحشت دارید؟ اگر مردم استقلال و آزادی داشته باشند قدرت چه کسانی در معرض خطر خواهد افتاد که حتی در یک جامعه کوچک کارگری اجازه تشکیل تشکل مستقل و آزاد داده نمی شود؟

🔻سه - اگر واقعا شعار شما استقلال و آزادی ست، پس باید در هر کوی و برزن، شهر و روستا آزادانه «شوراهای مستقل کارگری و مردمی» و یا هر نهاد مدنی مستقل و آزاد تشکیل شود؛ آیا شعارهای تان دروغ بود؟

🔻چهار - چرا جامعه ی کارگری ایران نباید سهمی از قدرت داشته باشد؟

🔻پنج - چرا از آگاه شدن و اتحاد مردم برای احقاق حقوق خود می ترسید؟

منتظر پاسخ هستیم...

✍ #اسماعیل_بخشی
نماینده و فعال سندیکایی نیشکر هفت تپه ۶ مهر ۱۳۹۷

https://t.center/khamahangy