⬛️🟨 «#خانهی_کارگر» در سال ۵۸ که توسط اوباش (علی ربیعی، محجوب، کمالی و…
) مصادره شده حکومتی است، اما بهطور واقعی «کارگر حکومتی» وجود ندارد که بخواهد تجمع حکومتی راه بیندازد. هرگاه جمعی را هم راه انداختند، به ضد خود تبدیل شد.بنا به گزارشات؛ روز اول ماه مه، تجمع کارگران مقابل ساختمان
خانه
ی کارگر سرکوب شد. تقاطع انقلاب-فخر رازی را مسدود کرده بودند و ماشین آبپاش برای سرکوب حاضر بود. در نهایت، حدود ساعت ۹:۳۰ موتورسواران به تجمع حمله کردند، کارگران را ضرب و شتم نموده و جمعیت متفرق شد.
خبرگزاری کار (ایلنا) سخنرانی دبیر
خانه
ی کارگر را مثل هر سال پوشش داد، اما کتکخوردن کارگران را نه. هیچ کانال خبری و تحلیلی چپ هم این تجمع را پوشش خبری نداد، همچنانکه برای تجمع دیگری نیز فراخوان نداده بودند. (تنها این فراخوان در «کانال جوانان انقلابى محلات كردستان» صادر شد که آنهم اشاره به زمان و مکان مشخصی نداشت.) [
https://is.gd/jLvbGJ]
چطور میتوان به بیانیه (بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه) و قطعنامه (قطعنامه تشکلهای صنفی و مدنی مستقل ایران به مناسبت روز معلم و اول ماه مه روز جهانی کارگر) بسنده کرد، اما تجمعی را سازمان نداد؟ آیا به صرف اینکه مثل هر سال بازداشتهای پیشدستانه و فلهای انجام شده، باید در
خانه نشست و متن صادر کرد؟
چند تشکل صنفی و مدنی که منشور مطالبات را منتشر کردند، کجا بودند؟
📍 نه، جنبش اجتماعی/طبقاتی با متننویسی پیش نمیرود.
به ما بهپیوندید:
https://t.center/kkfsf