رژیم تمامیت‌خواه حاکم بر ایران از زندان به‌عنوان ابزار و عرصه‌ای برای درهم‌شکستن اراده و ازبین‌بردن مخالفان و آزادی‌خواهان استفاده می‌کند و مبارزان و آزادی‌خواهان نیز، به‌عنوان عرصه‌ی مقاومت و پیکار به آن می‌نگرند. دو جبهه‌ی مختلف که در بطن و کانون یکدیگر در حال نبردی سخت هستند. رژیم با سیاست و راهکارهای جنگ‌ويژه هرگز قادر به تخریب و شکست اراده‌ی آزادی‌خواهیِ زنان نخواهد شد. کنگره‌ی چهارم کژار تصریح و تاکید کرد که هم‌اکنون با پیشاهنگی زینب‌جلالیان، جوانا سنه (وریشه مرادی)، گلرخ ایرایی، سپیده‌ قلیان و دها مبارز دیگر، زنان مقاوم و مبارز در زندان‌ها به پیشاهنگ راستین نبرد آزادی و دمکراسی‌خواهی مبدل شده‌اند. ما نیز در سطح منطقه‌ای و جهانی، بدون وقفه به فعالیت‌هایمان برای آزادی آن‌ها ادامه خواهیم داد. بزرگترین  و مهم‌ترین ارزش برای ما، شهدای انقلاب آزادی هستند، صیانت از دستاوردهایشان، پایبندی و جامه‌ی ‌عمل ‌پوشاندن به اهداف و آرزوی آن‌ها، مسئولیت و وظیفه‌‌ای انقلابی برای ماست. کنگره‌ اهمیت و تاثیر سازماندهی و اتحاد هرچه بیشتر میان خانواده‌های شهدا را مورد بحث و بررسی قرار داد و بر لزوم سازماندهی خانواده‌‌های شهدا بر مبنای ارزش و دستاوردهایی انقلاب، جهت تداوم و ماندگاری آن تاکید کرد. بر این مبنا، ما نیز همزمان با اینکه خود را ملزم و موظف به صیانت از دستاوردهایی می‌دانیم که این شهدا برای جامعه به ارمغان آورده‌اند، جهت تحقق اهداف و آرمان‌هایشان مبارزه‌ای موثر را به انجام خواهیم رساند. علم ژنئولوژی (زن شناسی) نیز در کنگره به تفصیل مورد بحث و بررسی قرارگرفت و چنین بیان شد که؛ انقلاب «زن، زندگی، آزادی» بر پایه‌ی علم زن شناسی به‌وقوع پیوست، راه چاره‌یابی و گذار از تمامی مسائل و مشکلات زنان و جامعه با درک صحیح و پیشبرد ژنئولوژی و عمل به ملزومات آن میسر  می‌شود؛ لذا تصمیم گرفته شد که در مرحله‌ی نوین مبارزه، کمیته‌ی ژنئولوژی به‌منظور آموزش زنان بر مبنای علم زن در آکادمی‌ زن، تمام توان خود را به‌کار بگیرد. در میانه‌ بحث و گفتگو‌های کنگره تاکید شد که بزرگترین مکانیزم و روش دفاعی، سازماندهی است. در مقابله با هرگونه حمله و هجمه‌ی فرهنگی، ذهنیتی و فیزیکی، دفاع از خویش، شرط اساسی مبارزه است. نظام مردسالار با هدف قراردادن و حمله به زنان، درصدد تخریب و نابودی ارزش‌ و دستاوردهای جامعه‌ است؛ لذا ایجاد نظامی دفاعی، روشنگری و آموزش زنان در مقوله‌ی دفاع از خویش وظیفه‌ی اساسی ه.پ.ژ (نیروهای مدافع زنان)در شرق کُردستان و ایران خواهد بود، این نیرو همچنین موظف است که در شرایط و زمان مناسب، پاسخی درخور به هرگونه تجاوز و حمله به زنان بدهد. حفظ محیط‌زیست یکی دیگر از موارد اساسی بود که در دستور کار کنگره‌ی چهارم کژار قرار گرفت و به‌صورتی جدی و همه‌جانبه مورد بحث و بررسی قرارگرفت. بر این نکته تاکید شد که تخریب، استثمار و تاراج طبیعت و محیط‌زیست شرق کُردستان و ایران حمله به موجودیت زنان و جامعه است. نیروهای استعمارگر و اشغالگر با تخریب طبیعت، ارزش‌های تاریخی و حیاتی جامعه‌ را نابود می‌کنند؛ لذا با این نگرش و ذهنیت که «صیانت و حفظ محیط‌زیست، صیانت و دفاع از جامعه است» ما خود را ملزم به مبارزه با هرگونه اقدام علیه طبیعت و تخریب آن می‌دانیم.