‍ . در روز ۱۷ دی ماه سال ۱۳۱۴ ساعت سه و نیم پس از نیمروز اعلیحضرت رضا شاه پهلوی به همراهی ملکه پهلوی و شاهدخت شمس و شاهدخت اشرف بدون حجاب به دانش سرای مقدماتی تشریف فرما شدند،در آیینی که بدین روی در دانش سرای مقدماتی برپا شده بود شمار بسیاری از زنان فرهنگی و دیگر بانوان بدون چادر بودند اعلیحضرت رضا شاه پهلوی پس از بازدید از بخش‌های گوناگون دانشسرا، دیپلم دوشیزگانی که در رشته‌های پزشکی و مامایی فارغ‌التحصیل شده بودند را به آنها دادند و در سخنرانی خود فرمودند:من بی اندازه خوشحالم زنانی را در اینجا می‌بینم که در نتیجه تحصیل و آموختن دانش آمده‌اند وضع و موقعیت حقیقی خود را ببینند حق و منافع خودشان را بفهمند. زنان کشور ما به علت کنار ماندن از جامعه قادر نبودند استعداد و لیاقت ذاتی خود را نشان دهند در حقیقت من باید بگویم آنها قادر نبودند وظیفه‌ای را که نسبت به کشور محبوبشان برعهده داشتند، را انجام دهند و با خدمت و صمیمیت خود را آن طوری که باید و شاید بشناسانند اما در حال حاضر علاوه بر حق شخصی مادری می‌توانند از حقوق و مزایای دیگر اجتماعی بهره مند گردند. تاکنون آماری از زنها برنداشته‌اند مثل این است که زنان جامعه‌ ی جداگانه‌ای هستند و نباید آنان را جزو جامعه ایران محسوب داشت خیلی جای تاسف است که فقط در یک موقع زنان را سرشماری کردند آنهم وقتی بود که خواربار کم آمد و زن‌ها را سرشماری کردند تا خوراکشان را تهیه و تامین کنند.شما زن‌ها باید این روز را که روز سعادت و موفقیت شماست روز بزرگی بدانید و از فرصتی که به دست آورده‌اید برای خدمت به کشور خود از آن استفاده کنید. به عقیده من ما باید آنچه می‌توانیم برای سعادت و ترقی کشورمان کار کنیم و استعداد خودمان را برای موفقیت در انجام خدمت به این ملت به کار بریم ما باید در تعلیم و تربیت افراد ملت کوشا باشیم شما خواهران و دختران من حالا که وارد اجتماع شده‌اید و برای سعادت خود و میهن‌ تان گام به پیش نهاده‌اید باید پیوسته در راه پیشرفت وطن تلاش کنید، چه سعادت کشور و آینده ملت در دست شماست، زیرا که شما مربیان فرزندان این مملکت هستید و شمایید که باید نسل آینده این آب و خاک را تربیت کنید. شما خواهید توانست که آموزگاران خوبی باشید و برای ما هم میهنان خوب تربیت کنید.من از شما زنان تحصیلکرده و تربیت شده که از حقوق و منافع خودتان آگاهید و در راه انجام وظایف خود نسبت به کشورتان گام برداشته‌اید انتظار دارم به زندگی کنونی خرسند باشید و در حدود توانایی خودتان کار کنید، در زندگی روزانه خویش صرفه جو باشید و از اسراف و خرجهای تجملی خودداری نمایید.