Khorramdellll | مهدی خرم‌دل

Tribute to AlAIN DELON
music: Barbara Pravi - Voilа

@khorramdellll

به کار خودمان بازمی‌گردیم

این ماه‌ها به واسطه مشغله کاری، کمتر فرصت به اشتراک گذاری محتوای کاربردی داشتیم. در روزهای آینده بیشتر در خدمت هستم.

ارادتمند

#موقت

@khorramdellll

میرکریمی، عسگرپور، پورمحمدی خیرالموجودین

از حقیر درباره گزینه مطلوب برای وزارت فرهنگ پرسیده شد و من به ترتیب رضا میرکریمی، محمدمهدی عسگرپور و علی اصغر پورمحمدی را نام بردم. اعتقاد دارم به ترتیب خیرالموجودین برای اداره وزارت فرهنگ کشور هستند.

من ذاتاً هیچ امتیازی از هیچ شخصی در این سال‌ها نگرفتم و با توجه به سبک کاری‌ام که استغنای کافی داشته‌ام تا همه تجهیزات و منابع مالی فعالیت‌هایم را خودم تامین کنم، تفاوتی نمی‌کند چه کسی وزیر شود؛ چه وحید جلیلی، چه مصطفی تاج زاده اما برای اغلب اهالی فرهنگ به ویژه اهالی هنر فرق می‌کند.

قریب به اتفاق مدیران سینمایی و بازیگران موثر حوزه فرهنگ در این سال‌ها از من دعوت کردند و با آنها نشست‌هایی داشتم. معتقدم علت اصلی ناکامی‌شان عدم آشنایی با هنرمندان به ویژه اهالی سینما -به عنوان مهم ترین، موثرترین و چالش برانگیزترین بخش وزارت- و مناسبات و فرآیندهایشان بوده است.

معمولاً مدیرانی که به وزارت فرهنگ و سازمان سینمایی می‌آیند، چند سالی طول می‌کشد تا مناسبات را درک کنند و گاهی قبل از درک مناسبات صندلی‌شات را تحویل می‌دهند و می‌روند. با توجه به آنکه این چهره‌ها از قبل ارتباط معناداری با بدنه هنرمندان ندارند نیز تعامل برای درک و مدیریت این عرصه پیچیده می‌شود.

این عدم ارتباط و مقبولیت نزد هنرمندان در شرایط بحرانی بیش از پیش خود را نشان می‌دهد. به عنوان نمونه در حوادث 1401، به اعتقاد نگارنده مهم‌ترین دلیل ایجاد این میزان شکاف و بحران‌هایی که به ویژه در حوزه سینما پیش آمد، بدنه مدیریت وزارت فرهنگ و ارشاد به ویژه وزیر بود. معتقدم اگر یک هنرمند وزیر فرهنگ و ارشاد بود، با تماس‌ها و دیدارهای حضوری که به واسطه سابقه دوستی و تعامل دیرینه با هنرمندان داشت، شرایط مدیریت می‌شد.

بنابراین در شرایطی که شکاف میان فعالان و مدیران هیچ عرصه‌ای به اندازه عرصه هنر به ویژه سینما نیست، منطق حکم می‌کند چهره‌ای بر سر کار آید که هم از این حوزه شناخت داشته باشد و به آن مشرف باشد، هم اهالی هنر با آن شخص کار کرده باشند و شماری از آنها شماره تلفن‌اش را داشته باشند و هم بالاخره یک بار امکان تجربه نگاه تخصصی در حوزه هنر هم باشد. چرا برای وزیر بهداشت همواره تاکید می‌شود باید یک پزشک باشد یا وزیر آموزش و پرورش باید یک معلم باشد اما نباید همین تاکید درباره وزارت فرهنگ اتفاق بیافتد و یک هنرمند کار را به دست بگیرد.

دو مسئله مهم دیگر وجود دارد که اگر بخواهیم رئالیستی برخورد کنیم، توجه به آنها ضروری است. شخص با سابقه هنری درخشان یا دارای تجربه معنادار همکاری با هنرمندان به ویژه اهالی دوربین، می‌بایست مدیر باشد. یک هنرمند به خودیِ خود یک مدیر خوب برای اداره وزارت فرهنگ با آن طول و عرض و آن همه توقع سطوح مختلف نیست و باید یک جا توان مدیریتی‌اش را نشان داده باشد.

مسئله آخر اینکه شخص مورد نظر باید در کنار شناخت حوزه، مقبولیت و مدیریت، از سوی حاکمیت نیز پذیرفته شود و بتواند با حاکمیت کار کند. قاعدتاً وزیر فرهنگ و ارشاد باید بتواند با مجموعه حاکمیت کار کند و شخصی که بهترین ویژگی‌های هنری و مدیریتی را داشته باشد اما این ویژگی را نداشته باشد، حتی اگر رنگ خیابان دمشق را ببیند، بعید است دیرزمانی ساکن آنجا باشد.

از این منظر من سه گزینه رضا میرکریمی تهیه کننده، کارگردان و مدیرعامل پیشین خانه سینما و دبیر پیشین جشنواره جهانی فجر، محمدمهدی عسگرپور تهیه کننده و کارگردان و مدیرعامل پیشین و رئیس هیات مدیره کنونی خانه سینما و مدیرعامل خانه هنرمندان و علی اصغر پورمحمدی مدیر پیشین شبکه سه و معاون پیشین سیمای رسانه ملی را پیشنهاد کردم.

هر سه گزینه به ترتیب نام بردن، درجاتی از مقبولیت نزد هنرمندان را دارند و شناخت خوبی نسبت به این عرصه دارند، هر سه گزینه تجربه مدیریتی قابل توجهی دارند و خود را ثبت کرده‌اند و بر اساس شواهد، هر سه گزینه درجاتی از مقبولیت حاکمیتی را نیز دارند. بی‌شک نام‌های دیگری مطرح هستند و چه بسا دیگران بر این مسند که روزگاری محمدتقی بهار و محمود حسابی بر آن تکیه زده بودند، بنشینند اما این دلیل نمی‌شود به خیرالموجودین اشاره نکرد.

@khorramdellll

یک هنرمند، گزینه مشترک پیشنهادی نهادهای صنفی به پزشکیان برای وزارت فرهنگ

بنابر اطلاع من، نهادهای صنفی سینما در نامه‌ای مشترکاً محمدمهدی عسگرپور کارگردان و تهیه کننده سینما که اکنون رئیس هیات مدیره خانه سینما و مدیرعامل خانه هنرمندان است را به عنوان گزینه‌شان برای وزارت فرهنگ پیشنهاد کردند. عسگرپور در صورت انتخاب، اولین وزیر فرهنگ خواهد بود که «هنرمند» است.

عسگرپور به عنوان گزینه پیشنهادی مشترک شورایعالی خانه هنرمندان، خانه سینما، خانه تئاتر و خانه موسیقی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسماً به شکل مکتوب معرفی شده است. نامه این تشکل های صنفی به کارگروه انتخاب وزیر ارشاد دولت پزشکیان به تازگی به این کارگروه ارسال شده است.

@khorramdellll

«ندیدم سری به سرداری مگر بسیار سرها زیر پای او. خود ستایان تکیه بر اریکه‌ها زدند. کتاب خدا را چنان می‌خوانند که سود ایشان است. آنان که طیلسان زهد پوشیده‌اند، تک پیرهنان را پیرهن بر تن می‌درند. آنان که دستار بر سر می‌نهند، سر از گردن خدا ترسان می‌اندازند و آنان که آب بر مردمان می‌بندند، مردمان را آب از لبه تیغ می‌دهند. این نیست آنچه ما می‌گفتیم. اینان سپاه آز می‌آرایند و دیوار غرور می افرازند و کوشک‌های خودپرستی می‌سازند و انبانشان را از انباشتن پایانی نیست.»

[روز واقعه به قلم بهرام بیضایی]

@khorramdellll

 

جناب آقای دکتر محمد مخبر

سرپرست محترم ریاست جمهوری اسلامی ایران

 

با تقدیم سلام و احترام

    به تازگی در رسانه های مجازی تصویر آیین­ نامه ضوابط صدور پروانه فیلمسازی و نمایش فیلم با سربرگ دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی  منتشر شده که موجب نگرانی عمیق فیلمسازان و سینماگران شده است. بر این مبنا  نکاتی را که دیدگاه هیئت رئیسه محترم خانه سینماست، برای استحضار و پیشگیری از ابلاغ آن تقدیم می­شود:

۱) پیش از هر نکته ای فلسفه و کارکرد غایی شورای عالی انقلاب فرهنگی نه تنظیم و تصویب قوانین و آیین نامه ها بلکه تنظیم اسناد بالادستی و سیاستگزاری است. به این ترتیب تصویب و تنظیم قانون و آیین نامه از صلاحيت های این شورا نیست و اقدام صورت گرفته به پیشنهاد مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ابتکاری جهت تخفیف و تخریب این شورای عالی به نظر می­رسد.

۲) خانه سینما مستند به جایگاه قانونی خویش در مراقبت از حقوق کسب و کار فعالان سینما و بر پایه قانون بهبود مستمر کسب و کار طی چند فقره مکاتبه با دبیر شورای هنر این موضوع را متذکر و خواهان اطلاع رسانی در این امر و دریافت نظرات جامعه اصناف سینمایی از سوی آن مقام مسئول بوده که سوگمندانه و حتی عليرغم وعده اعلام شده در ملاقات حضورى اين امر محقق نشد.

۳) در آیین نامه منتشره ابزار دهشتناکی برای تخریب سینمای بالنده و ارزشمند برآمده در پس انقلاب اسلامی تعبیه شده و این در حالی است که سینمای واقعی ایران  به واسطه تحولات فنآوری و انسانی رخ داده ، سال‌هاست که این نگرش و تفکر کهنه را که در متن و مضمون  آیین نامه و اصلاحات مصوبه صدور پروانه فیلمسازی سال های ۶۱-۶۴-۷۷  بوده پشت سر گذاشته و اینک به باورها و عرصه های تازه ای برای مشارکت مردم و در مهم‌ترین بخش آن حضور خانه سینما به عنوان تنها نهاد صنفی سینما نیاز دارد که متاسفانه در این آئین‌نامه کاملا نادیده گرفته شده.

 جامعه اصناف سینمای ایران برای چندمین بار از سال ۸۷ تاکنون تکرار می کند که نگاه صغارت و محجوریت دولتمردان به سینماگران نگاهی واپس‌گرایانه و غیر اخلاقی است که در متن منتشره عامدانه و بغایت به چشم می آید.

اینک به استناد نکات بالا وظیفه حرفه­ای خویش دانستیم تا پیش از آنکه با امضای این آیین نامه شأن شورای عالی انقلاب فرهنگی و جایگاه کفالت ریاست جمهوری، تضعیف و تخریب شود، نسبت به آن هشدار  داده باشیم.



رونوشت:

خدمت جناب آقای دکتر پزشکیان، رئیس جمهور منتخب برای استحضار

ظاهراً این مصوبه از سوی آقای رئیسی ابلاغ نشده بوده و در مرحله ابلاغ توسط رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی است. انتظار می‌رود آقای پزشکیان این مصوبه را ابلاغ نکند.

@khorramdellll

سینما با تکیه بر هوش مصنوعی

شرکت OpenAI نزدیک به یک ماه پیش هوش مصنوعی Sora را معرفی کرد؛ مدل خیره‌کننده‌ای که می‌تواند با پرامپت‌های متنی، ویدیو بسازد. در واقع شما کلمات کلیدی را به هوش مصنوعی می‌دهید و هوش مصنوعی متکی بر این کلمات تصویر می‌سازد.

با وجود آنکه این هوش مصنوعی هنوز با سطح بالایی از تکامل نرسیده اما تجربه فیلمسازانی که به صورت محدود این تکنولوژی در اختیارشان قرار گرفته، شگفت انگیز است. پل تریلو یکی از فیلمسازانی است که OpenAI دسترسی به او برای کار با این هوش مصنوعی داده است. نتیجه را می‌بینید.

@khorramdellll

سکانس خواستگاری با گورمه فود در اشتیاق دودن بوفان | La Passion de Dodin Bouffant

غذاهای به نمایش درآمده در فیلم واقعاً غذاهای گورمه هستند که به قیمت بسیار بالایی سرو می‌شوند و در دهه‌های اخیر طبخ برخی از آنها به دلیل به خطر انداختن گونه‌های پرندگان ممنوع شده است.

به همین منظور در صحنه فیلمبرداری آشپزهای گورمه حضور داشتند که هم رفتار بازیگران موقع طبخ و سرو این غذاها را به آنها آموزش می‌دادند و هم واقعاً این غذاها را می‌پختند و برای استفاده در صحنه عرضه می‌کردند. بنابراین تنها چند دقیقه زمان از لحظه آماده سازی غذا تا گرفتن صحنه باقی می‌ماند و برای آن چند دقیقه تمرین شده بود.

در فرانسه، اشتهای قوی اگر نه یک ویژگی قهرمانانه، یک فضیلت است. وقتی فیلم در کن نمایش داده شد، از میان تماشاگران صداهای آه آه در حسرت غذاهایی که در فیلم پخته و سرو می‌شد، شنیده می‌شد! بنابراین شاید از این نظر عجیب نبود که این فیلم به جای فیلم آناتومی یک سقوط به اسکار معرفی شد.

@khorramdellll

شاه بیت اشتیاق دودن بوفان | La Passion de Dodin Bouffant ساخته شد؟

آنچه بیش از دیگری در شیمی رابطه دودین و اوژنی می‌گذرد و به بیست بقای این رابطه کمک کرده، عشق است یا آشپزی و دودین اوژنی را در مقام یک معشوق قبول دارد یا یک آشپز؟ برای اوژنی دومی مهم‌تر است و دودین این حقیقت را می‌داند.

به تعبیر دیگر فیلم یک رابطه عاشقانه با طعم غذا نیست، بلکه یک آشپزخانه است که عشق عمیق را میان دو نفر شکل داده است. آشپزی بهانه نیست، بلکه اصل ماجراست و در نهایت دودین با رفتن اوژنی مسیری که با عشق می‌پیمودند را رها نمی‌کند.

شاید بد نباشد به این واقعیت نیز اشاره کرد که ژولیت بینوش و بونوآ ماژیمل برای یک دوره با هم ازدواج کرده بودند و از هم بچه دارند و به همین دلیل شناخت خوبی از هم داشتند و این موضوع در اجرا تاثیرش را بر جای گذاشته است.

@khorramdellll