. ✍️نامۀ دکتر شریعتی به پدرش - اردیبهشت ۱۳۵۶ - بخش اول پدر، استاد و مرادم! ✳️ به روشنی محسوس است كه اسلام دارد تولدی دوباره می یابد. عوامل این «بعثت اسلامی وجدانها» كه عمق و دامنۀ بسیاری گرفته، متعدد است و اینجا جای طرح و تفسیرش نیست، اما، فكر می كنم مؤثرترین عوامل: - «به بن‌بست رسیدن روشنفكران این عصر» است، - و «شكست علم» و «ناتوانی ایدئولوژیها» - و به ویژه، آشكار شدن نارسایی ها و كژیهای سوسیالیسم ماركسیستی و «سوسیال دموكراسی غربی» است، كه امیدهای بزرگی در میان همۀ انسان دوستان و عدالت خواهان و جویندگان راه نجات نهایی مردم برانگیخته بود، اما در نهایت به استالینیسم و مائوئیسم منجر شده! یا رژیمهایی چون رژیم اشمیت و گی موله و كالاهان! 💣و علم هم كه ادعا می کرد جانشین شایسته تری برای مذهب شود، سر از بمب اتم در آورد! و غلام سرمایه داری و زور شد! و در نتیجه، از انسانِ جدید، «بدبختی غنی» و «وحشی ای متمدن» ساخت. 💢و «آزادی و دموكراسی» هم میدان بازی شد برای تركتازی بی مهارِ «پول و شهوت و غارت آزاد مردم» و لجن مال كردن همۀ ارزش های انسانی! 🔹تمامی این تجربه های تلخ، زمینه را برای «طلوع دوبارۀ ایمان» مساعد كرده، و انسان كه هیچ گاه نمی تواند دغدغۀ حقیقت یابی، حق طلبی و آرزوی فلاح را در وجدان خویش بمیراند، 🔻در كوچه های علم، ایدئولوژی، دموكراسی، آزادی فردی (لیبرالیسم)، اصالت انسان (اومانیسم بی خدا)، سوسیالیسم دولتی، كمونیسم مادی (ماركسیسم)، اصالت اقتصاد و «مصرف پرستی و رفاه» - بعنوان هدف اصلی انسان و فلسفۀ زندگی در فرهنگ و نظام بورژوایی [سرمایه داری کلان استثمارگر] - و بالاخره تكیۀ مطلق و صِرف بر تكنولوژی و پیشرفت، یعنی تمدن و آرمان نظامهای معاصر... به بن بست رسید. 🔘و با آن همه امید و ایمان و شور اشتیاقی كه در انتخاب این «رهگذرهای خوش آغازِ بد انجام» داشت و هر كدام را به امید حقیقت و كمال و نجات، «با پشت كردن به خدا و از دست نهادن ایمان» پیش گرفت و با عشق و شتاب و فداكاری بسیار پیمود، 🔺سرش به سختی به دیوار مقابل خورد و یا از «برهوت پریشانی و پوچی و ضلالت مطلق» سر در آورد! و سوسیالیسم، او را به «استبداد چند بُعدی»؛ و دموكراسی، به «حاكمیت سرمایه»؛ و آزادی، به «بردگی پول و شهوت»؛ و حتی علم، او را به خروج از همۀ كرامت های انسانی و ارزش های متعالی وجودی و سلطۀ غول آسای تكنولوژی بی رحم و قَتّال افكند ... ادامه دارد 📘(دکتر شریعتی، مجموعه آثار ۱ -«با مخاطبهای آشنا»- ص ۴۴) @Khode_Shariati